[เถรี]

ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติ คือความรู้สึกของเราทั้งหมดไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..เอาความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..เอาความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ที่เรามีความถนัดมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ ๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๘๘ เมื่อ ๕-๖ วันที่ผ่านมา เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงที่ประเทศเนปาล ศาสนสถานและบ้านเรือนต่าง ๆ พังทลายไปเป็นจำนวนมาก ผู้คนบาดเจ็บล้มตายกันหลายพันหลายหมื่นคน ต้องลำบากเดือดร้อนทั้งที่กิน ที่อยู่ ที่อาศัย

พวกเราจะได้เห็นว่า การเกิดมาในโลกมนุษย์นี้ จริง ๆ แล้วมีแต่โทษมีแต่ภัยที่เป็นของน่ากลัวทั้งสิ้น ถ้าหากว่าแผ่นดินไหวอย่างนั้นเกิดในประเทศของเรา ก็จะมีสภาพเช่นเดียวกัน ก็คือมีผู้คนบาดเจ็บล้มตาย มีข้าวของทรัพย์สินเสียหาย เหมือนกับตอนช่วงที่เกิดสึนามิที่ปักษ์ใต้บ้านเรา มีคนตายไปเฉพาะบ้านเราหลายพันคน สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ต้องเกิดขึ้นไม่วันใดก็วันหนึ่ง ตามแต่ว่าระบุญวาระกรรมของคนหมู่มาก

ดังนั้น..ถ้าเรามาเกิดในโลกมนุษย์เมื่อใด ก็แปลว่าเราหลีกหนีเรื่องอย่างนี้ไม่พ้น ต้องเผชิญหน้ากับภัยอันตรายที่น่ากลัวจากธรรมชาติเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นน้ำท่วม ไฟไหม้ พายุพัด ทำลายทรัพย์สินและชีวิต ตลอดจนกระทั่งแผ่นดินไหว เป็นต้น

การเกิดมาเป็นคนจึงมีแต่ความทุกข์ยากเร่าร้อน มีแต่ภัยอันตรายอยู่รอบข้าง เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะไม่ปรากฏในชีวิตของเรา ถ้าไม่มีการเกิด การที่เราพ้นจากโลกมนุษย์ไป ถ้าหากว่าเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม อยู่สุขอยู่สบายด้วยแรงบุญ แต่เป็นความสุขสบายเพียงชั่วคราวเท่านั้น หมดบุญเมื่อไรก็ต้องลงมาเกิด มีความทุกข์เช่นนี้อีก ถ้าท่านทั้งหลายตั้งเป้าหมายไว้เพียงเทวดา นางฟ้า หรือพรหม ก็ยังถือว่ามีความประมาทอยู่มาก จึงควรจะตั้งเป้าไว้ในที่ที่พ้นจากการเกิดแก่เจ็บตาย คือพระนิพพานเท่านั้น

การที่เราจะไปพระนิพพานได้ ต้องถึงพร้อมด้วยศีล ด้วยสมาธิ ด้วยปัญญา ซึ่งก็คือการที่เรารักษาศีลทุกข้อให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ตามสภาพของตน อย่างเช่น คนทั่วไปรักษาศีล ๕ อุบาสกอุบาสิการักษาศีล ๘ สามเณรรักษาศีล ๑๐ พระภิกษุรักษาศีล ๒๒๗ เป็นต้น เราต้องไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล และไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล