[เถรี]

หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า "พระคณาจารย์ทางมหายานที่มีชื่อเสียงเลื่องลือมาก ๆ ได้แก่ พระอัศวโฆษ พระนาคารชุน พระอารยะเทวะ พระวสุพันธุ พระธรรมกีรติ ศานตรักษิตะ

โดยเฉพาะพระนาคารชุนประวัติของท่านสุดยอดมาก เป็นประวัติกึ่ง ๆ นิยายเลย ขึ้นสวรรค์ลงบาดาลเป็นปกติ แต่คนเขาไม่เชื่อกัน ตอนหลังท่านเป็นผู้แตกฉานในทุกศาสตร์ แม้กระทั่งแพทยศาสตร์ท่านก็ชำนาญ ก็เลยประกอบยาถวายพระเจ้าแผ่นดิน เมื่อพระเจ้าแผ่นดินเสวยเข้าไปแล้วไม่ตายเสียที ลูกชายอยากจะครองราชย์แทน เห็นว่าพ่ออยู่ได้ก็เพราะพระนาคารชุน ก็เลยคิดฆ่าพระนาคารชุน โดยย่องเข้าไปตอนท่านนั่งสมาธิ ฟันท่านด้วยดาบ ปรากฏว่าท่านไม่เป็นอะไรเลย

พระนาคารชุนก็เลยบอกว่า ถ้าจะฆ่าท่านอย่าใช้อาวุธอื่น ให้ไปเอาใบหญ้าคามา ถ้าเอาใบหญ้าคามาจึงจะฆ่าท่านได้ เจ้าชายเชื่อตาม ไปเอาใบหญ้าคามา ปรากฏว่าฟันพระนาคารชุนคอขาดได้ แต่ทั้ง ๆ ที่คอขาดก็ยังเทศน์ต่อ บอกว่าให้ดูกฎของกรรมไว้ ขนาดมีความสามารถอย่างนี้ยังเลี่ยงกรรมไม่พ้น

ในอดีตชาติมีอยู่ชาติหนึ่ง ที่ตอนเด็ก ๆ ท่านซน เอาใบหญ้าคาไปหั่นเฉือนตัวสัตว์เล่น อย่างพวกหนอน พวกแมลง แล้วกรรมตัวนี้ก็ตามมา ทั้ง ๆ ที่ท่านได้อภิญญาสมาบัติขนาดนั้น อาวุธอะไรก็ทำอันตรายท่านไม่ได้ แต่ท่านต้องตายด้วยหญ้าคา เล่นเอาเจ้าชายตกใจขวัญหนีดีฝ่อ คนหัวขาดแล้วยังเทศน์ได้ มันเกินไป ท้ายสุดก็เลยสั่งฝังท่านโดยแยกศีรษะท่านกับลำตัว เพราะว่ากลัวจะกลับมาติดกันแล้วฟื้นคืน..!

ถ้าหากว่าอ่านประวัติทางฝ่ายมหายาน จะให้เข้าใจจริง ๆ ต้องลืมทางเถรวาทหมด อ่านเหมือนคนที่ไม่มีความรู้ในพระพุทธศาสนามาก่อนเลยแล้วจะสนุก ถ้าอ่านแบบคนที่มีความรู้มาก่อน อ่านไม่จบหรอก เดี๋ยวนั่งเถียงอยู่นั่น อันนี้ต้องไม่ใช่ อันนั้นต้องไม่ใช่ ยุ่งไปหมด"