ที่แปลกคือถวายอะไร ท่านก็ไม่ฉัน ถวายของท่านก็รับไว้แต่ไม่แตะต้อง ตกกลางคืนเข้ากรรมฐานอยู่ในห้องพระ จากเที่ยงคืนท่านเริ่มสวดพระพุทธมนต์จนถึงรุ่งเช้าไม่หยุดเลย ตอนเช้าถวายอาหาร ท่านพูดเป็นปริศนาว่า จะฉันให้เป็นอานิสงส์นะ ตักข้าวให้เท่าไหร่ก็ฉันเท่านั้น ไม่เติมอีกและฉันมื้อเดียว เป็นเช่นนี้ตลอดทั้งสามวันที่ท่านมาพักอยู่ด้วย กลางวันท่านอยู่เฉพาะในห้องพระ กลับจากที่ทำงานก็จะมาสนทนาธรรมกับท่าน หลักธรรมต่าง ๆ ที่ท่านสอนนั้นง่าย มีเหตุผล มีคติในการนำไปปฏิบัติค้นหาความจริง มีความคมชัด มีคติสอนใจ หลวงปู่ท่านจะมีน้ำเสียงดุ ๆ ไม่เหมือนหลวงพ่อริมที่ท่านมีความนุ่มนวล
ในคืนที่สามหลวงปู่เรียกเข้าไปหา ได้มอบของดีให้เป็นลูกมะยมหินห้าเม็ด ท่านบอกให้เก็บไว้มีให้แค่นี้ พรุ่งนี้เช้าจะลากลับไปก่อน อีกเจ็ดวันจะมาใหม่ แล้วเป่าศีรษะให้ จนแล้วจนรอดไม่รู้ว่าท่านเป็นใคร? มาจากไหนกันแน่
ครบเจ็ดวันหลวงปู่กลับมาใหม่ อยู่สามคืนก็กลับไป อีกเจ็ดวันก็กลับมา ท่านปฏิบัติเหมือนกันทุกครั้ง สอนหลักธรรมในคืนสุดท้าย ท่านบอกว่า จะพาขึ้นเขาวงพระจันทร์ จะไปไหม? ถ้าไปเตรียมตัว ให้กินอาหารเจเจ็ดวัน แล้วจะมารับ แล้วหลวงปู่ก็กลับไป
|