[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "มีอะไรเอื้อเฟื้อกันไว้นั่นแหละดี โบราณเขาบอกว่า “ถึงไม่ใช่ญาติไม่ใช่เชื้อ แต่ถ้ามีความเอื้อเฟื้อก็เหมือนเนื้ออาตมา ถึงเป็นญาติเป็นเชื้อ ถ้าไม่มีความเอื้อเฟื้อก็เหมือนเนื้อในป่า”

เราลองนึกดูว่าคนไม่ใช่ญาติไม่ใช่เชื้อแต่มีความเอื้อเฟื้อกัน ถึงเวลาเราเจ็บเขาก็เจ็บด้วย ก็เหมือนกับเนื้อตัวเราเอง แต่คนเป็นญาติเป็นเชื้อแล้วเบียดเบียนกันอย่างเดียว เจอหน้าก็อยากจะเผ่นหนี เหมือนกับพวกเนื้อ (เก้ง - กวาง - ละมั่ง - สมัน - เนื้อทราย) ในป่าที่พบคนไม่ได้ ต้องเผ่นหนีไว้ก่อน โบราณเขาว่าอะไรลึกซึ้งมากเลยนะ"