[ก้านบัว]

๑๘. อุปนิสัยของสามเณรแหวน

ปฏิทาจริยาวัตรของสามเณรแหวน จัดเป็นผู้ถือเคร่งในพระธรรมวินัย พูดน้อย ชอบใช้ความคิด เงียบขรึม รักสงบ ชอบอยู่ในที่สงัดวิเวก ไม่ชอบร่วมคลุกคลีกับหมู่คณะ มักจะหาโอกาสแบกตนออกไปนั่งในที่สงัดนอกวัดเสมอ เป็นต้นว่า ตามใต้ร่มไม้ในทุ่ง ตามป่าช้า โคนต้นไม้

บางวันภายหลังจากเรียนบาลีธรรมกับพระอาจารย์แล้ว สามเณรแหวนจะออกจากวัดเข้าไปนั่งสงบอยู่ในป่าช้าแต่ลำพังโดดเดี่ยวตลอดทั้งคืน จนพระอาจารย์สิงห์ออกปากกับพระอาจารย์หลี เจ้าอาวาสว่า

" สามเณรน้อยนี้กล้าหาญมาก มีจิตใจองอาจไม่กลัวอะไรเลย เป็นมหานิกายที่ถือเคร่งเหมือนธรรมยุต อาหารก็ฉันมื้อเดียว ไม่สนใจอาหารประเภทเนื้อเลย "

สามเณรแหวนตื่นนอนประมาณตีสามตีสี่เป็นประจำ ถ้าคืนไหนไม่ได้ออกไปนั่งสมาธิในป่าช้า จะลงจากกุฏิไปเดินจงกรมประมาณ ๑ ชั่วโมง แล้วกลับขึ้นกุฏินั่งสมาธิให้จิตใจสงบ ตามหลักสมถกรรมฐานจนสว่าง แล้วจึงออกจากสมาธิไปทำกิจวัตรประจำวันต่อไป

ปฏิทาจริยาวัตรของสามเณรแหวนนี้น่ารัก น่าเลื่อมใสเป็นที่ชื่นชมเมตตาของพระอาจารย์สิงห์และพระอาจารย์หลีผู้เป็นครูบาอาจารย์ยิ่งนัก