[เถรี]

พระอาจารย์พูดถึงหนังสือตาที่สามว่า "เล่มนี้อาตมาอ่านจบตั้งแต่อยู่ชั้นป.๒ ขอบคุณที่ซื้อมาให้ รู้สึกจะเป็นเล่มที่ ๓ - ๔ ที่มีในครอบครอง เขาเขียนว่าพิมพ์ครั้งแรกปี ๒๕๓๒ แต่อาตมาอ่านประมาณ ๒๕๑๐ ได้ ลงในหนังสือปาจารยาสาร เป็นตอน ๆ อ่านจบตั้งแต่ชั้น ป.๒ แล้ว เคยเปลี่ยนชื่อไปตอนหนึ่ง เป็น โอม มณี ปัทเมหุม แต่ขายดีสู้ชื่อตาที่สามไม่ได้ ก็เลยเปลี่ยนชื่อกลับมาใหม่อีกที

คนเขียนคือ ล็อบซัง รัมปา เขาอยากจะไปฝึกหัดเป็นพระลามะ แต่ว่าพระผู้ใหญ่ตรวจดูแล้วว่า เขาเหมาะที่จะเป็นสายหมอยามากกว่า เขารู้สึกผิดหวังในชีวิตมาก เพราะว่าทุกอย่างที่ฝึกมาเป็นทางสายอิทธิฤทธิ์อภิญญา แต่ว่าตอนหลังดาไลลามะต้องอาศัยเขา เพราะว่าช่วงนั้นพวกฝรั่งกับพวกจีนบีบบังคับทิเบตมาก พวกอังกฤษยึดอินเดีย แล้วจะมายึดทิเบต ส่วนจีนตั้งท่าจะมายึดทิเบต ดาไลลามะก็เลยต้องอาศัยล็อบซัง รัมปา ช่วยดูว่าแต่ละคนที่มา มีความคิดชั่วร้ายอะไรอยู่ในใจหรือเปล่า จะได้เจรจาได้ถูกต้อง ไปหามาอ่านบ้างนะ สนุกดี"