[เถรี]

ถาม : การที่เรากำกับการภาวนาด้วยการถาม เช่น เรามีกายไหม ? เราจะก้าวข้ามไหม ? การถามแบบนี้แล้วทำให้อารมณ์ทรงตัวขึ้น ลักษณะนี้เป็นอะไรครับ ?
ตอบ : ก็คือลักษณะของคำภาวนา เพียงแต่เราใช้คำถามเป็นคำภาวนาเท่านั้น แต่ว่าต่อไปจะมีผลเสียมากกว่า พอถึงเวลาถามแล้วเราจะคิด การที่เราคิดทั้ง ๆ ที่สมาธิยังไม่ทรงตัว เหมือนกับเพิ่งจะเก็บเงินได้ไม่ถึงบาทเราก็ไปซื้อของจนหมด แล้วเมื่อไรจะพอในการกดกิเลส ? ไม่ต้องไปพูดถึงการตัดกิเลสนะ แค่กดยังเอาไม่อยู่เลย

ถาม : ไม่ค่อยเข้าใจครับ ?
ตอบ : พอคุณถามแล้วก็จะเผลอคิดตามเรื่องนั้น พอคุณคิดตามแปลว่าคุณต้องใช้กำลังสมาธิไปในการคิด ก็แปลว่าสมาธิที่เริ่มจะทรงตัวกดกิเลสได้ก็หายไปหมด เหมือนกับเราเก็บเงินยังไม่ทันจะพอใช้งาน เราก็ถลุงจนเกลี้ยง ถึงเวลาหลุดออกมาเมื่อไร ก็โดนกิเลสตีหงายท้องเหมือนเดิม ไม่ต้องสงสัย