[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนแก่ก็มีดีของคนแก่ แต่ถ้าในแง่ผู้ปฏิบัติธรรมคนแก่จะลำบากกว่า ลำบากตรงที่ว่าวัยวุฒิคือมากด้วยอายุ คุณวุฒิคือมากด้วยประสบการณ์ความรู้ ก็จะเกิดความถือตัวถือตนโดยอัตโนมัติ

ต้องพยายามมองให้เห็น นึกให้ได้ว่า เราแก่มากเท่าไรก็คือใกล้ตายเท่านั้น แปลว่าเราไม่มีอะไรดีกว่าเด็ก ๆ เลย เพราะว่าเด็ก ๆ เหมือนกับกำลังก้าวไปสู่ความรุ่งโรจน์ ก้าวเข้าไปสู่จุดสูงสุดในชีวิต แต่เราเองเป็นพระอาทิตย์ยามบ่ายหรือยามเย็น กำลังจะตกดินลับฟ้าอยู่แล้ว ถ้าสามารถพิจารณาเห็นอย่างนี้ได้ ก็จะทำให้ลดเรื่องทิฐิมานะลงไปได้มาก"