[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาเอางานที่ตัวเองทำลงไลน์ โดยเฉพาะไลน์กลุ่มศูนย์ประสานงานเจ้าสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดแห่งประเทศไทย ก็มีบางท่านในกลุ่มตำหนิว่า การพุทธาภิเษกวัตถุมงคลไม่ใช่เรื่องของพระพุทธศาสนา ทำให้บุคคลยึดติด พูดง่าย ๆ ก็คือท่านจะให้สอนแต่ธรรมะอย่างเดียว

อาตมาเองก็ได้แต่คิดว่า พระคุณท่านไม่ได้มองสภาพความเป็นจริง ถ้าตามหลักความเป็นจริงแล้ว พระพุทธศาสนาเหมือนกับสามเหลี่ยมด้านเท่าหรือสามเหลี่ยมพีรามิด ฐานใหญ่สุดคือเรื่องราวเกี่ยวกับพิธีกรรม ซึ่งก็รวมพวกวัตถุมงคลเครื่องรางของขลังเข้าไปด้วย ส่วนกลางก็คือเรื่องของทานกับศีล ช่วงปลายหน่อยเดียวนั่นคือเรื่องของธรรมะ

ในเมื่อไม่ได้มองบริบทของสังคมของเรา แล้วหวังจะเอาธรรมะบริสุทธิ์อย่างเดียว อยากจะเรียนถามท่านเหลือเกินว่า "คนเข้าร้านเพชรกับคนเข้าร้านสะดวกซื้อ ใครเยอะกว่า ?" กำลังใจเขาอยู่ในระดับเข้าแค่ร้านสะดวกซื้อ เราจะไปบังคับให้เขาเข้าร้านเพชรย่อมเป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าแต่นักวิชาการที่หลงประเด็น แม้กระทั่งพระเราก็หลงประเด็น ต้องบอกว่าฝันเฟื่องอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ ไม่ยอมออกมาเสียที

การใช้วัตถุมงคลเป็นฐานในการโยงให้เขาเข้าหาทาน ศีล ภาวนา เพราะว่าการใช้วัตถุมงคลก็ต้องมีการอาราธนา มีการใช้คาถากำกับ เท่ากับบังคับเขาอยู่แล้วว่าต้องภาวนา แล้ววัตถุมงคลสายหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ก็บังคับว่าต้องรักษาศีลอย่างน้อย ๒ ข้อ ก็คือห้ามลักขโมยกับห้ามกินเหล้า เป็นต้น โบราณาจารย์ท่านฉลาดจึงค่อย ๆ จูงเด็กให้เดิน

ส่วนบรรดานักวิชาการและพระของเราจำนวนหนึ่งหลงประเด็น คิดว่าต้องความบริสุทธิ์โดยส่วนเดียวถึงจะเป็นสิ่งที่ใช่ ถ้าเป็นลักษณะอย่างนั้นก็ต้องบอกว่าท่านหลงทางไปไกลมาก ถ้าท่านเน้นในลักษณะอย่างนั้น พระพุทธศาสนาของเราจะอยู่ไม่ได้ ถ้าจะเน้นก็ต้องเน้นปรับแบบลักษณะของพระพุทธเจ้าแสดงโอวาทปาฏิโมกข์ ก็คือกำหนดหลักการวิธีการว่า ถ้าหากว่าพระสงฆ์ของเราออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาจะต้องทำอย่างไร"