[สุธรรม]

ถ้าเป็นบ้านเราก็ใช้แรงงานเด็กชัด ๆ

พลขับหนึ่งเดียวคนนี้พาพวกเรากลับตามมติของเสียงข้างมาก พอเลี้ยวรถเข้าบ้านไปก็เห็นเด็ก ๆ วัยรุ่นนับสิบคนกำลังล้อมดูโทรทัศน์กันอยู่ พี่ปราณีบอกว่าเป็นพวกคนงานช่วยเย็บผ้า วันหยุดอยู่กับบ้านคงจะเบื่อ จึงมาดูโทรทัศน์กันที่นี่ นอกจากไม่โดนพ่อแม่ด่าแล้ว ยังได้เจอเพื่อนฝูงอีกด้วย พวกเรากลับขึ้นห้องพัก อาตมาวางสมุดบันทึกได้ก็เข้าห้องน้ำ จัดการ "ลอกคราบ" ตัวเองออกไปชั้นหนึ่ง แล้วห่มดองพาดสังฆาฏิ รัดอกเรียบร้อยพร้อมเข้าเฝ้าได้ทันที...

กำลังนอนภาวนาอยู่ได้ยินเสียงเคาะประตู เปิดออกไปเจอแม่ป๋อม จึงชวนไปนั่งตรงระเบียงด้านนอก คุณแม่มาปรึกษาเรื่องไปเมืองจีน ถามว่าอาตมาอยากไปที่ไหนบ้าง ? ฮ่า..อยากไปทั้งประเทศเลยครับ ? "หลวงพ่อก็พูดไปเรื่อย..จะเอาเวลาที่ไหนมา" ก็จริง..เอาเป็นว่าป้าปุ๋มอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ ก็ขอไป Buddhist Palace ไหว้หลวงพ่อโตที่เขาหลิงซาน (Mt. Lingshan Grand Buddha) แล้วกัน เพราะไม่ห่างกันมากนัก ที่อื่นแล้วแต่จะแถมให้ตามสมควร ระยะเวลาไม่น่าจะเกิน ๗ วัน มากกว่านั้นก็เสียงานอื่น ๆ หมด...