แผ่เมตตาได้ผลช้า เจอรังสีอำมหิตเข้ากลับได้ผลทันใจ ยี.เอ็ม.ซี.ทหารชิดขวาให้เราแซงไปได้ นายรินเหยียบแหลกชนิดฝุ่นตลบยาวเป็นก.ม. มาถึงด่านเยตะกุนบ่ายสี่โมงพอดี ตะวันรอนเกือบลับเหลี่ยมเขาเมื่อเราผ่านด่านไปแล้ว...
ชดเชยเวลาที่เสียไปด้วยการขับเหมือนกำลังแข่งแรลลี่ ทหารป่าจุดสุดท้ายโบกมือเรียก แต่เมื่อเห็นรถไม่ยอมเบาแถมมีแต่พระทั้งคัน ก็ถอยหลบให้แต่โดยดี พาหนะของเราทิ้งโค้งทางฝุ่นขึ้นทางลาดยางแคบ ๆ แทบจะยกล้อ..!
ตัวเมืองตันบวยเซียต ค่อนข้างจะเล็กและคับแคบมาก
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-06-2011 เมื่อ 16:14
|