[เถรี]

ถาม : ไปถวายตะกรุดมหาสะท้อนให้หลวงพ่อจำเนียร กราบเรียนว่าตะกรุดมหาสะท้อนของพระอาจารย์เล็ก ท่านบอกว่าอันนี้ดีมากเลยนะ แล้วท่านก็เก็บเข้ากระเป๋าส่วนตัวไปค่ะ ?
ตอบ : ได้โปรดอย่าเอาไปให้ท่านบ่อย มีเท่าไรท่านเก็บเรียบ เวลาคนอื่นเล่นงานหลวงพ่อจำเนียร ท่านแผ่เมตตาให้อย่างเดียว คือวิชาการสายที่ท่านเรียนมาไม่มีประเภทตอบโต้เขา ถึงมีก็อยู่ในลักษณะการใช้ไสยศาสตร์สู้ไสยศาสตร์ ไม่ใช่แบบพุทธคุณที่ไสยศาสตร์เข้าไม่ได้แล้วย้อนกลับไป

จำได้ว่าท่านให้คดมะพร้าวมา น่าจะเป็นจาวมะพร้าวที่เป็นหิน เล็กนิดเดียว ไม่รู้เอาไปไว้ไหน หาไม่เจอแล้ว

สมัยก่อนเวลาพุทธาภิเษกงานเดียวกับท่าน อาตมาก็อู้ เข้าสมาธิเฉย ๆ ดูหลวงพ่อท่านทำ ไม่ต้องเหนื่อยเอง ท่านไปอยู่ราชบุรีก็ดีแล้ว ลูกศิษย์ไปหาง่ายหน่อย สมัยก่อนกว่าจะไปถึงกระบี่ได้ก็ไกล ไปถึงท่านก็ไม่อยู่อีก ช่วงบวชใหม่ ๆ บรรดารุ่นพี่ ๆ เขาชวนไปหาหลวงพ่อจำเนียรบ่อย ไปกันทีก็ ๗-๑๐ วัน อย่างไรก็ต้องรอจนกว่าจะได้พบ

ถาม : เพิ่งรู้ว่าท่าน ๘๐ กว่าแล้ว ?
ตอบ : ท่านเดินลมปราณตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม ๆ ก็เลยแข็งแรง ท่านเคยสอนให้เหมือนกัน ปรากฏว่าดูไปดูมาแล้วคล้าย ๆ กับไท้เก๊ก มีพวกท่าอุ้มโลกแบกโลกอะไรของท่านด้วย

นึกถึงครูบาอาจารย์แต่ละท่าน ต้องไปสร้างวัดโน้น บูรณะวัดนี้ เหมือนกับไปใช้หนี้เขา ทำไปหลายวัดด้วยกัน กว่าจะไปปักหลักอยู่จริง ๆ สักวัดหนึ่ง อย่างหลวงพ่อจำเนียร คิดว่าท่านจะปักหลักที่ถ้ำเสือ ไป ๆ มา ๆ ก็มาอยู่ที่เขาหลาว หลวงปู่สุภาก็คิดว่าท่านจะอยู่จนมรณภาพที่ภูเก็ต ปรากฏว่าท่านกลับไปบ้านท่านที่สกลนคร