[คิมหันต์]

พ่อหนุ่มบอกว่าถ้ามีคนไม่ถึงสิบคนก็ไม่ไป ถ้าเหมาไปคนเดียวล่ะพ่อคุณ...เขาบอกว่าต้องสามหมื่นจั๊ตถึงจะยอมไป อาตมาต่อรองขอให้ลดราคาลงมาบ้าง เขาบอกว่าคนมากคนน้อยเขาก็ต้องวิ่งถึงชองโส่งอยู่ดี ราคานี้จึงลดไม่ได้ เล่นเอาครูบาน้อยมองหน้าอาตมาอยู่ไปมา งานนี้จะได้กลับเมืองไทยหรือไม่นี่..?

เอาวะ...ฟาดเคราะห์ไปก็แล้วกัน ร้อยวันพันปีมันไม่รบกัน มารบเอาไอ้วันที่เราต้องเดินทางกลับ นึกเสียว่าซื้อความสะดวกสามหมื่นจั๊ต ถ้าคิดเป็นเงินไทยสามพันกว่าบาทก็พอทน เจ้าของเรือขอเงินค่าน้ำมันก่อนหมื่นสามพันจั๊ต อาตมาถามว่าวิ่งถึงชองโส่งใช้น้ำมันกี่แกลลอน เขาบอกว่าสิบสองแกลลอน...

เรือที่มีวิ่งอยู่ก็ดันเป็นเรือทหาร ไอ้ที่ยอมวิ่งให้ก็คิดแพงเหลือใจ..!

"ไอ้เวลล์"...สิบสองแกลลอนอย่างเก่งก็ไม่น่าจะถึงสี่พันจั๊ต นายท้ายหัวเราะแหะ ๆ บอกว่านอกจากค่าน้ำมันแล้ว ยังต้องให้ลูกเมียเอาไว้ใช้จ่ายระหว่างที่ไม่อยู่ด้วย เออ..บอกซะอย่างนี้แต่แรกก็หมดเรื่อง บ่นพลางควักเงินให้เขา พวกหยิบแกลลอน ๔๐ ลิตรได้ หายออกหลังบ้านไปเลย...

สาวเจ้ามานิมนต์ให้นั่งรอก่อน สักครู่ก็มีเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งหยิบพายออกไปทางชายน้ำ ไม่นานหนุ่มอีกสองคนก็มาหามเครื่องเรือเดินเลาะไปตามริมน้ำ ทำไมมันไม่ลงไปที่ท่าน้ำเลยวะ ? ครูบาน้อยบอกว่าขืนลงไปทหารก็รู้ว่าจะออกเรือ นี่คงหามเครื่องไปตามชายน้ำ แล้วให้เด็กพายเรือตามไปใส่เครื่องเป็นแน่...