[เถรี]

พอทุกอย่างอยู่ในกระแสบริโภคนิยม ก็ต้องเร่งรัดหาเงิน แต่หามาเท่าไรก็ไม่ใช่เงินตัวเอง กลายเป็นเงินคนอื่นเขา อันนี้เงินผ่อนบ้าน นี่ผ่อนรถ ผ่อนโทรทัศน์ ผ่อนตู้เย็น หามาเท่าไรก็ของเงินชาวบ้านเขา โดยเฉพาะเรื่องรถ ถ้าไม่ใช่รถเพื่อทำมาหากินแล้ว อาตมาไม่ได้สนับสนุนการมีรถเลย โดยเฉพาะเดี๋ยวนี้ผ่อนรถ ๘๔ เดือน พอผ่อนเสร็จรถก็หมดสภาพ ต้องเอาไปเปลี่ยน ออกคันใหม่มาแล้วก็ผ่อนต่อ

อาตมาเคยซื้อรถอยู่ ๕ คัน ซื้อเงินสดตลอด ถ้าไม่ใช่เพราะว่าดีลเลอร์รู้จักกันละก็ รับรองว่าโดนด่าไปแล้ว เพราะว่าลองไปคิดหักกลบลบล้างแล้ว ระหว่างซื้อเงินสดกับซื้อเงินผ่อน ซื้อเงินผ่อนมีดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นคันละเกือบสามแสนบาทของตอนช่วงนั้น แต่พอน้ำมันดีเซลขึ้นถึงลิตรละ ๑๓ บาท อาตมาก็โละรถหมดวัด..เลิกใช้ บรรดาพรรคพวกเพื่อนฝูงก็ยังไม่กระดิกตัว พอดีเซลลิตรละ ๒๐ บาทร้องจ๊ากเลย เขาบอกว่า "อาจารย์เล็กคิดถูกแล้วที่ไปนั่งรถแท็กซี่"

ปัจจุบันที่มีรถใช้เพราะโยมให้ยืม โยมมีหน้าที่ไปต่อทะเบียน ไปต่อประกัน อาตมามีหน้าที่ใช้อย่างเดียว ถ้าโยมมีปัญหาก็เอาคืนไปเลย ไม่มีรถจะได้ไม่ต้องรับกิจนิมนต์ จะได้บอกกับเจ้าภาพว่าไม่มีรถ ไปไม่ได้ นี่กำลังวางแผนว่าพออายุ ๖๐ จะโละรถทิ้งให้หมดแล้วไม่รับใหม่อีก แก่แล้ว ไม่มีรถไปไม่ได้หรอก ใครจะนิมนต์ต้องเช่าเฮลิคอปเตอร์มารับ ไปนึกถึงหลวงปู่เณรคำ ท่านมีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว..ใช่ไหม ?