[เถรี]

"ในโภควิภาคของพระพุทธเจ้า พระองค์ท่านให้รู้จักแบ่งทรัพย์สิน ท่านว่า เอเกน โภเค ภุญเชยยะ ส่วนที่ ๑ ใช้ในการเลี้ยงชีพตนเอง ทวีหิ กัมมัง ปะโยชะเย ๒ ส่วนเอาไว้ใช้ในเรื่องของหน้าที่การงาน จะตุตถัญจะ นิธาเปยยะ ๑ ส่วน เก็บไว้เป็นทุนสำรอง โบราณเขาจึงผูกไว้เป็นกลอนว่า

ทรัพย์มีสี่ส่วนไซร้..................ปูนปัน
ส่วนหนึ่งพึงเกียดกัน...............เก็บไว้
สองส่วนคิดควรผัน การกิจ..........งานนา
เหลืออีกส่วนควรใคร่ ไว้ใช้..........ยามจน

ของโบราณส่วนใหญ่เอามาจากหลักธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งนั้น ถ้าเราพิจารณาหลักธรรมของพระพุทธเจ้าแล้ว จะแบ่งได้เป็น ๓ ส่วนด้วยกัน ส่วนแรกคือความสุขในปัจจุบัน คือหลักธรรมต่าง ๆ เราประพฤติปฏิบัติแล้วก็เป็นคนชั้นดี คำว่า "คนชั้นดี" ในที่นี้ก็คือ มีศีล มีธรรม มีฐานะมั่นคง

ส่วนที่ ๒ สำหรับผู้ปฏิบัติแล้วมุ่งเอาสุคติโลกสวรรค์เป็นที่ไป ส่วนที่ ๓ ก็มุ่งเอาการหลุดพ้นจากกองทุกข์ ที่พระพุทธเจ้าตรัสธรรมะมา ถ้าเราพิจารณาดูก็จะไม่เกินใน ๓ ส่วนนี้"