[เถรี]

กายในกายบรรพแรกคืออะไรครับ ? อานาปานบรรพ แต่ขอโทษ...สายพองยุบไม่ให้เอาลมหายใจครับ ก้าวแรกไม่ไปแล้วก้าวต่อไปจะได้อย่างไร ?

การที่เราภาวนาไป พอเวลาสภาพจิตเริ่มทรงสมาธิ ก็จะเกิดอาการอย่างที่พวกคุณเป็น ก็คือพอสติตามไม่ทันก็จะตัดขาด คราวนี้ของท่านพอไม่มีลมหายใจ ท่านก็เลยคิดว่าใช้งานไม่ได้ เพราะท่านไม่สามารถจะไปต่อได้ โดยที่ไม่รู้ว่าถ้าเรากำหนดรู้ถึงความไม่มีลมหายใจ จิตจะดิ่งลึกเป็นสมาธิไปเรื่อย ๆ ท่านก็ย้อนกลับมาใหม่ว่าทำอย่างไรถึงจะไปต่อได้ ท่านก็กลับมาจับพองยุบแทน เหมือนกับคนขึ้นบันไดไปแล้วถอยกลับมานับหนึ่งใหม่ตลอด

เพราะฉะนั้น...ใครปฏิบัติสายนี้แล้วจะทุกข์ทรมานมาก เพราะว่ากำลังในการกดกิเลสไม่มี แล้วก็ให้เราไปพิจารณาว่ากิเลสตอนนี้ตีเราอย่างไร เหมือนอย่างกับให้ถอดเกราะปลดอาวุธแล้วขึ้นไปต่อยกับไมค์ ไทสัน ตายอย่างเดียวครับ

อาจารย์ท่านอธิบายกับผมว่า เรากำหนดด้วยขณิกสมาธิทีละน้อย ๆ เหมือนสะสมงาทีละเมล็ด พอนานไปก็สามารถคั้นเอาน้ำมันมาใช้ได้ ผมก็แปลกใจ ในเมื่อสมาธิผมเยอะกว่านั้น ผมมีงาเป็นเกวียนแล้วทำไมถึงต้องไปเก็บทีละเม็ดด้วย ? ผมถึงได้บอกว่าในเมื่อพละ ๕ ต้องเสมอกัน ทำไมเราถึงไม่ดึงตัวอื่นขึ้นมาให้สูง แต่ดันไปลดสมาธิพละลง เพราะทันทีที่ลดสมาธิลง สภาพจิตของเราจะวุ่นวายมาก ปัญญาจะไม่เกิด เพราะโดนกิเลสตีตลอด แต่เรื่องอย่างนี้เราไปถกเถียงกับท่านก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเราเป็นนักเรียนอยู่ ตอนนี้ถึงผมจบปริญญาเอก แต่ถ้าเอาเรื่องนี้มาเปิดเมื่อไรอาจจะโดนยึดปริญญาบัตรคืน..!