[เถรี]

ถาม : มีความรู้สึกว่าเห็นอะไรก็ร้องไห้เสียใจ ?
ตอบ : บางทีก็เป็นตัวปีติ ไม่ใช่ตัวเสียใจ ปีตินั่งร้องไห้ร้องห่ม แต่ให้สังเกตว่าใจเราจะนิ่งมาก ไม่ได้ทุกข์ไปตามอาการของร่างกาย ถามว่าปีติแล้วทำไมต้องร้องไห้ ? เหมือนอย่างกับเด็กโดนพ่อแม่ทิ้งเอาไว้ทั้งวัน กว่าจะกลับมาก็มืดก็ค่ำ เด็ก ๆ เห็นพ่อมาแล้ว แม่มาแล้วก็ดีใจ ร้องไห้โฮไปเลย

สภาพจิตที่ห่างไกลความสงบมานาน พอเริ่มเข้าถึงความสงบจะมีอาการอย่างนี้เกิดขึ้น ไม่ใช่เสียใจ กลับไปสังเกตใหม่ว่าจริง ๆ แล้วใจของเรานิ่งมาก