[เถรี]

ถาม : พิจารณากระดูกอย่างไรให้เป็นวิปัสสนากรรมฐาน?
ตอบ : ท้ายสุดก็เสื่อมสลายตายพังไป ไม่มีอะไรเหลืออยู่ให้เป็นเรา เป็นของเรา

ถาม : เราพิจารณากระดูกว่าเป็นชิ้นใหญ่ชิ้นเล็ก ส่วนนั้นส่วนนี้ แล้วท้ายสุด ?
ตอบ : ผุพัง ไม่มีอะไรเหลือเป็นตัวตนเราเขา

ถาม : แล้วถ้าเราพิจารณาโดยเราไม่ได้เข้าไปถึงจุดที่ว่าผุพัง ไม่มีอะไรเหลือ เราเห็นแค่ว่าเป็นสิ่งปฏิกูล ประกอบด้วยท่อนใหญ่น้อยต่าง ๆ ?
ตอบ : นั่นเป็นตามระดับปัญญาของตน