[เถรี]

"ท่านเองแม้เป็นพระกรุงเทพฯ แต่นิยมเลื่อมใสการปฏิบัติธรรมสายวัดป่า ดังนั้น วัดราชคฤห์ก็มีการจัดปฏิบัติธรรมเหมือนกัน โดยเฉพาะช่วงนี้และวันนี้ ก็มีการบวชสามเณรภาคฤดูร้อนเพื่อปฏิบัติธรรม อาตมาเห็นท่านรบกับเณรแล้วยอมรับจริง ๆ ว่า ท่านนอกจากเมตตามหาศาลแล้ว ความอดทนอดกลั้นและให้อภัยของท่านนี่สุดยอดจริง ๆ เณรแต่ละรูปนี่ต้องบอกว่าลิงมาเกิดชัด ๆ..! ท่านก็ยังอุตส่าห์อนุเคราะห์สงเคราะห์เขาได้

นี่ถ้าไปบวชเณรวัดท่าขนุนรับประกันได้ บวชหมู่เณรคราวที่แล้วพระพี่เลี้ยงพกไม้คนละ ๓ อัน เหน็บเอวเป็นซามูไรเลย ถามว่าทำไมคุณต้องพกตั้ง ๓ อัน ? ท่านบอกว่าถ้าตีหักจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปหาใหม่ บวชไป ๓ วัน เณรทุกรูปเรียบกริบอย่างกับผ้าพับไว้เลย พ่อแม่มาเห็นนี่ยิ้มปลื้มใจ แต่ตอนเห็นพี่เลี้ยงตีเณรดันนั่งร้องไห้ แต่บางคนก็บอกว่า “หลวงพ่อตีแหละดีแล้ว พวกผมไม่กล้าตีแบบนี้หรอก”

ปรากฏว่าเรียบร้อยได้ครบ ๗ วันสึกหาลาเพศไป ทำโน่นทำนี่ด้วยตัวเองได้เพราะอยู่วัดให้ล้างจานเอง ให้กวาดวัดเอง ให้ซักผ้าเอง กลับบ้านไปไม่ถึง ๑๐ วันเหมือนเดิมทุกอย่าง ถามเณรว่าทำไมเหมือนเดิมทุกอย่าง ? เณรบอกว่า “แม่ทำให้ก็เลยปล่อยให้แม่ทำต่อไป”

สรุปว่าที่เด็ก ๆ เสียนี่เสียเพราะพ่อแม่รักและห่วงลูกจนเกินไป พอมาอยู่วัดได้ทำสิ่งที่ไม่เคยทำ เด็ก ๆ เขาสนุกด้วยซ้ำไป เรื่องซักผ้า กวาดบ้าน ถูกศาลา ล้างถ้วยจานอะไร เขาทำด้วยความสนุกสนาน แต่บางคนก็สนุกเกินเหตุ บางทีถ้วยจานก็มีแตกบ้างก็ลงโทษกันไป แต่เขาก็รู้ว่าเขาทำไม่ถูก เขาจึงยอมให้ลงโทษ"