[เถรี]

บรรดาคาถาต่าง ๆ ขอยืนยันว่า ถ้าทำจริง ๆ ก็จะได้ผลจริง ๆ อาตมาโตมาด้วยหนังสือเล่มนี้ (มนต์พิธี) เพราะฉะนั้น..เล่มนี้จะบอกได้ทุกหน้า อาตมาไปอยู่วัด ๓๗ วัน ตอนเป็นนาค ท่องได้หมดทั้งเล่มเลย

หลวงปู่เนียม วัดน้อย ท่านบอกว่า ๗ ตำนานทั้งเล่ม ใช้บทไหนก็ใช้ไปเถอะ ใช้ได้ทั้งนั้นแหละ สำคัญตรงใจของเรา ถ้าหากกำลังใจทรงตัวจริง ๆ บทไหนก็ใช้ได้ นึกให้เป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น

หลวงพ่อสมชาย วัดเขาสุกิม ตอนเด็ก ๆ ไปวัดกับพ่อ พ่อเป็นฮินดูแท้ ๆ แต่ชอบไปคุยกับพระ ก็กลัวว่าลูกจะกวน จึงเอาไปทิ้งไว้ที่ศาลา ตัวเองก็ขึ้นไปคุยธรรมะกับพระ พ่อก็เพลินนะสิ ลืมไปว่าค่ำแล้ว พอมืดแล้วผู้ใหญ่ยังกลัวเลย หลวงพ่อสมชายก็หลับหูหลับตา นั่งกอดเข่าเอาหน้าซุก คิดว่า "กลัวแล้ว ไม่เอาแล้ว ๆ" ท่านนึกอยู่แค่นั้น "กลัวแล้วไม่เอาแล้ว" ไป ๆ มา ๆ เมื่อครู่นี้ยังมืด ทำไมตอนนี้สว่างจัง ? มองไปมองมา แล้วตัวที่นั่งกอดเข่านั่นคือใครหว่า ? คือท่านท่องคำว่า กลัวแล้ว ไม่เอาแล้ว จนกายในหลุดออกไป พอกายในหลุดออกไป เห็นสว่างหมด ไม่มืด ก็เลยไม่กลัว ก็มอง อ้าว..แล้วที่นั่งอยู่นะใคร ? ความจริงก็ตัวของท่านเอง

ดังนั้น..ไม่ว่าจะเป็นคาถาหรืออะไรก็ตาม สำคัญตรงกำลังใจ ถ้ากำลังใจทรงตัว คิดอย่างไรก็เป็นยังนั้น แค่กลัวแล้ว..ไม่เอาแล้ว ยังถอดจิตออกไปได้เลย พวกเราขนาดได้คาถาที่ถูกต้องมายังใช้งานไม่ได้นี่นับว่าแย่มากนะ


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ ณ บ้านอนุสาวรีย์
เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๒