ถาม : ไปลองอดอาหาร เหมือนที่ อ.บะท่านบอก ระหว่างนั้นรู้สึกว่าทรงสมาธิเป็นปกติ เป็นอัตโนมัติ มีความรู้ตัวอัตโนมัติ เหมือนกับการที่ร่างกายใกล้จะตาย แล้วกำลังใจรวมตัว ?
ตอบ : ประมาณนั้น แต่ว่าบุคคลนั้นต้องฝึกจนชำนาญเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นจะรวมกำลังใจได้ยาก ถ้าเริ่มมีความชำนาญ กำลังใจทรงตัวหน่อยหนึ่ง ถ้าเกิดอันตรายต่อร่างกาย กำลังใจก็จะรวมตัวกันเลย
ถาม : จะ "ชิลด์" มาก ?
ตอบ : ก็ถึงตอนนั้นจะกลัวอะไร เห็นว่าต้นทุนของตัวเองพอแล้ว ในเมื่อเห็นต้นทุนตัวเองพอก็พร้อมที่จะไป แต่อย่าไปประมาทนะว่าพอ เอาจริง ๆ แล้วก็ยังไม่พอรับประทาน
ถาม : พอเรากลับมา สติก็ยังทรงตัวอีก ?
ตอบ : จะได้เป็นระยะไป ถ้าเรารักษาได้เป็นเดือนเป็นปีกำลังใจจะทรงตัว แต่ส่วนใหญ่รักษาไม่อยู่ ประคองไม่อยู่ ก็หายไปในเวลาไม่นาน ถึงได้ย้ำแล้วย้ำอีก บอกว่าทำแล้วให้รักษาเอาไว้ ทำแล้วให้รักษาเอาไว้ แต่พวกเราฟังผ่านหูไปเฉย ๆ
ถาม : อดอาหารเหมือนบังคับให้ทำสมาธิไปโดยปริยาย ?
ตอบ : แน่นอน ถ้าหลุดจากสมาธิก็หิว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 29-11-2018 เมื่อ 21:04
|