[เถรี]

"หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ๓ เดือน มีการทำสังคายนาพระธรรมวินัยที่ถ้ำสัตตบรรณคูหา พระอานนท์ได้ประกาศขึ้นกลางที่ประชุมสงฆ์ว่า พระพุทธเจ้าสั่งให้สงฆ์ลงพรหมทัณฑ์พระฉันนะ พระมหากัสสปะที่เป็นประธานในที่ประชุม สอบถามความเห็นทุกคนแล้ว ไม่มีใครคัดค้าน ก็ประกาศลงพรหมทัณฑ์พระฉันนะ ห้ามภิกษุทุกรูป ร่วมกิน ร่วมนอน ร่วมสังฆกรรมใด ๆ กับพระฉันนะทั้งสิ้น

พระฉันนะอายุ ๘๐ กว่า ๆ เพราะท่านเกิดพร้อมพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าปรินิพพาน ถวายพระเพลิงไปเรียบร้อยแล้ว ได้ยินว่าพระทำสังคายนาพระธรรมวินัยก็ใจจดใจจ่อ อยากดูว่าเขาทำกันอย่างไร เกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่แปลกใจว่าสังคายนาเสร็จแล้ว ไม่มีพระมาบอกสักรูปเดียวว่าเขาทำอะไรกันในนั้น ก็โดนห้ามกิน ห้ามนอน ห้ามทำสังฆกรรมด้วยแล้วนี่

พอดีมีสามเณรเดินผ่านมา เณรไม่โดนห้าม ท่านห้ามเฉพาะพระ พระฉันนะก็สอบถามสามเณรว่า "ผลของการสังคายนาเป็นอย่างไร ทำไมไม่มีพระมาแจ้งฉันบ้าง ?" พูดกันภาษาชาวบ้านก็คือ "ข้าก็เป็นผู้ใหญ่ ทำไมพอประชุมกันเสร็จแล้วไม่มีการมาบอกมากล่าวกันบ้าง" สามเณรก็บอกว่า "พระอานนท์ได้ประกาศในที่ประชุมสงฆ์ว่า สมเด็จพระบรมศาสดาสั่งลงพรหมทัณฑ์แก่ท่าน" พระฉันนะก็สะดุ้ง ถามว่าลงพรหมทัณฑ์อะไร สามเณรตอบว่า ประกาศไม่ให้สงฆ์ร่วมกิน ร่วมนอน ร่วมสังฆกรรมกับท่านตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

พระฉันนะได้ยินเป็นลมไปเลย ท่านต้องตะเกียกตะกายไปขอเข้าพบพระอานนท์ บาลีท่านใช้คำพูดตลก ๆ ประโยคหนึ่งว่า พระอานนท์ขอความคุ้มครองจากคณะสงฆ์ จึงยอมให้พระฉันนะเข้าพบได้ ทำไมพระอานนท์ต้องขอความคุ้มครองจากคณะสงฆ์ ก็เพราะเกรงว่าพระฉันนะจะลุยไปอัดเอา ลองนึกดูให้ดีนะ อย่าคิดว่าท่านอายุ ๘๐ นะ คนสมัยโบราณอายุ ๘๐ ยังแข็งแรงมาก แล้วพระฉันนะท่านแข็งแรงเหนือมนุษย์อยู่ด้วย

ถามว่าทำไมแข็งแรงเหนือมนุษย์ ? วิเคราะห์ได้จากในพระไตรปิฎกได้กล่าวถึงในหลายวาระด้วยกัน ที่เห็นถนัดชัดเจนที่สุด ก็คือเมื่อพระพุทธเจ้าจะออกมหาภิเนษกรมณ์แล้วประตูเมืองปิด นายฉันนะคิดว่า "เราจะอุ้มม้ากัณฐกะที่มีพระลูกเจ้านั่งอยู่บนหลัง กระโดดข้ามกำแพงไป" แข็งแรงขนาดนั้นพอจะให้กลัวได้หรือยัง ? ไม่ใช่อุ้มคนเฉย ๆ นะ ม้าอีกตัวหนึ่งด้วย บุคคลที่ได้รับการคัดสรรมา ฝึกฝนให้เป็นองครักษ์ประจำกายของเจ้าชายสิทธัตถะ ตลอดจนกระทั่งเป็นองครักษ์ของว่าที่พระเจ้าจักรพรรดิ ฝีมือต้องระดับไหน คาดว่าในแผ่นดินคงจะหาผู้เปรียบได้ยาก"