[คิมหันต์]

ปรากฏว่าบริษัทเยานีทุน (แสงแดงฉาย = แสงอรุณ) ไปซื้อรถเก่าญี่ปุ่นมา ไอ้คันนี้ยังติดคำว่าฮาโกเน่อยู่เลย สภาพค่อนข้างโทรม ไม่มีห้องน้ำ แอร์ไม่เย็น กระจกเลื่อนเปิดได้ทุกบาน สรุปว่ารถ ป.๒ ของไทยกินขาด พอรถออกตัวอาตมาต้องคิดหนัก สภาพถนนแบบนี้มันก็นั่งเกวียนดี ๆ นี่เอง เพียงแต่ไม่กินฝุ่นเท่านั้น..!

ก่อนเข้าตัวเมืองมะละแหม่ง ผู้โดยสารทั้งหมดต้องลงเดินเข้าซองแสดงบัตรประจำตัว ใครไม่พกมาเป็นเจอแจ๊กพ็อต อาตมาถือสิทธิ์ที่เป็นพระ ไม่ยอมลงไปเดินกินฝุ่น เจ้าหน้าที่ก็ไม่ขึ้นมาตรวจเหมือนกัน นับเป็นโชคดีของมันไป..!

รถมาเข้าท่าขนส่งที่ยังสร้างไม่เสร็จ บอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะออก กลายเป็นห้าสิบนาทียังไม่ยอมออก มันกวาดผู้โดยสารแบบเอาให้ได้มากที่สุด ขนาดเขาหอบปลาเค็มขึ้นมามันก็ยังรับ..! ยังดีที่แจกน้ำขวดกับผ้าเย็นให้ ไม่อย่างนั้นพ่อจะโวยให้ดู..! นั่งรอจนตูดด้าน ต้องลงไปเดินถ่ายรูปรอบ ๆ สถานีแก้เซ็ง

ห้าโมงกว่ารถจึงออก มาถึงทางแยกไจ๊มะยอ ต้องลงไปเข้าซองอีกตามเคย เดี๋ยวนี้จะเข้าเมืองออกเมืองมันต้อนเข้าซองหมด อาตมาไม่ลงไปให้ฉลาดหรอก วิ่งมาตามทางสายมะละแหม่ง - พะอาง ครู่หนึ่งก็ถึงสะพานข้ามแม่น้ำอัตทราน ถูกตรวจก่อนขึ้นสะพาน กะพริบตาครั้งต่อมาขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำใจ ถูกตรวจอีก..เอากับพ่อมันซิ..!