"ที่เสียดายเพราะว่าครูบาอาจารย์ท่านสั่งห้ามไว้ตั้งแต่แรก เพราะว่าเรื่องอย่างนี้เอาไป "แบล็คเมล์" คนได้ เขากลัวว่าถ้าลูกศิษย์นอกคอก นอกทุ่งนอกท่าเมื่อไร อาจจะเอาวิชาไปหากิน ไปข่มขู่ชาวบ้านเขา ก็เลยให้สาบานเอาไว้สาหัสเลยว่าจะไม่บอกใครต่อ ไม่อย่างนั้นท่านก็ไม่สอนให้
ที่บอกว่าเขาดูอาเจ็กข้างบ้านว่าวันนี้ลื้อจะตายก่อนเพล อาเจ็กข้างบ้านแกก็ไม่เชื่อ จะเก่งแค่ไหนวะ ? วันนั้นอาเจ็กแกก็ไม่ไปไหน แกนอนอยู่ในมุ้ง "กูอยู่ในมุ้ง ให้รู้ไปว่าจะตาย..!" ปรากฏว่าสัก ๑๐ โมง แม่ไก่ออกไข่ แล้วก็บินขึ้นไปบนขื่อ ไปกะต๊ากอยู่ข้างบน ปรากฏว่าบนขื่อเขาพาดหอกเอาไว้ แม่ไก่เหยียบปลายหอกพอดี พุ่งปราดลงในมุ้ง โดนเสียบตายคามุ้งเลย..!
ด้วยความที่เป็นเด็กอยากรู้อยากเห็น อาตมาก็ทึ่งมาก ขนาดบอกเวลาตายได้เลยหรือ ? ท่านบอกว่าบอกได้ แบ่งใบหน้าเป็นส่วน ๆ แต่ละส่วนนี่ ช่วงอายุเท่าไรดูได้เลย ถ้ามีลักษณะอย่างไร จะเกิดอะไรขึ้น ท่านบอกได้หมด"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-07-2019 เมื่อ 17:27
|