ย้อนเส้นทางเก่าผ่านเมืองปะเลต มาเติมน้ำมันกับร้านเก่าที่เมืองเจ้าเส่ ยังคงเป็นระบบ ๕ แกลลอนเท่ากับ ๒๐ ลิตร ทั้งร้านของลุงมีแค่ ๑๕ แกลลอน ต้องเกาะรถเราไปเอาที่ร้านหลานชายอีก ๒๕ แกลลอน แล้วกำเงิน ๑๒,๕๐๐ จั๊ต เดินยิ้มแก้มตุ่ยกลับร้านตัวเองที่ห่างไป ๒ ไมล์..!
ล่องยาวผ่านเมืองวันวิน ที่คราวก่อนพักให้โชเฟอร์กินข้าวเย็นที่ร้านสาวจันทร์ (ซอซานดา) ภูมิประเทศเริ่มแห้งแล้งเป็นกึ่งทะเลทราย เหลียวไปด้านหลัง ท่านตู่กับท่านป๊อบลงไปนอนยาวแบบมืออาชีพขนานแท้ ไม่ยอมดูฟ้าดูดินกับใครเลย..!
เคยชินกับแกลลอนละ ๕ ลิตร พอมาเจอแกลลอนละ ๔ ลิตรในพม่ารู้สึกเหมือนถูกโกงทุกที
เข้าเขตเมืองมิถิลา โซยุนท์ขอหยุดพักรถให้คลายร้อน บรรดานักนอนมืออาชีพแหกตาตื่นขึ้นมา ก็คว้าซองกาแฟสำเร็จรูปติดมือมาทันที แบบที่เขาเรียกว่า เงียบเป็นหลับ ขยับเป็นแ...ก มันไม่สมควรเป็นจะพระเลยจริง ๆ ให้ดิ้นตาย..!
นั่งมองหน้ากัน ต่างคนต่างหมดเงิน จะสั่งน้ำอัดลมฉันก็ไม่ได้ จะขอน้ำร้อนมาชงกาแฟเฉย ๆ ก็น่าเกลียด อาตมาแยกไปนั่งคนเดียวไม่รู้ไม่ชี้ ต้องดัดสันดานซะบ้าง..สุดท้ายไปลงที่ทิดจิตร ลงทุนสั่งน้ำอัดลมแล้วขอน้ำร้อนมาชงกาแฟจึงได้ฉันกัน...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-01-2012 เมื่อ 02:19
|