[เถรี]

ดังนั้น..ในแต่ละวัน เราจึงต้องรีบเอาความดีใส่เข้าไปในใจของเรา เหมือนกับคนที่ต้องกินอาหารทุกวัน วันละ ๓ มื้อ แต่สภาพจิตของเราเสพเสวยอยู่ตลอดเวลา ทั้งหลับและตื่น ถ้าไม่เอาสิ่งดี ๆ ให้เขากินเข้าไป ปล่อยให้เขาเสาะหาเอง ก็จะมีแต่สิ่งที่เขาชอบ ซึ่งมักจะพาเราเดือดร้อนอยู่ตลอดเวลา

ดังนั้น..การที่พวกเรามาสวดมนต์ สมาทานศีล เจริญสมาธิภาวนา จึงเป็นเรื่องที่ทำแล้วก่อประโยชน์แก่ตัวเราเองทั้งนั้น ปัจจุบันนี้ประเทศอังกฤษ เอาแค่ทหารรักษาพระองค์ของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ ๓ กษัตริย์อังกฤษ จำนวน ๔,๐๐๐ นาย โดนบังคับให้ทำสมาธิอย่างน้อย ๒๐ นาทีทุกวัน ก่อนเข้าปฏิบัติหน้าที่ เพราะว่าเขามีการเก็บข้อมูล ทำวิจัยอยู่ตลอดเวลาว่า บุคคลที่ทำสมาธิตามหลักพระพุทธศาสนา สามารถทำงานอย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าหลายเท่า แล้วพวกเราทั้งหลาย ถ้ายอมเสียเวลานิดหน่อยเท่านั้น ในการทำสมาธิในแต่ละวัน ประสิทธิภาพของงานก็จะดีขึ้น สติ สมาธิ ปัญญา ก็จะดีขึ้น รู้จักเลือกในสิ่งที่ดี เว้นในสิ่งที่ไม่ดี

เราท่านทั้งหลายบางทีพักผ่อนทั้งคืน ตื่นขึ้นมายังรู้สึกล้าอยู่เลย คิดว่าเรานอนพอ ทำไมถึงเหนื่อยไม่เลิก ? ก็เพราะว่าเราพักแต่ร่างกาย ใจของเราไม่ได้พัก สภาพจิตของเราเสพเสวยสิ่งต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลา จะพักได้จริง ๆ ต้องพักในสมาธิเท่านั้น ทำอะไรไม่ได้มาก อย่างน้อย พุทโธ..พุทโธ หรือ พองหนอ..ยุบหนอ ให้หลับไปก็ยังดี อย่างน้อย ๆ สภาพจิตของเราจะได้พักจริง ๆ บ้าง

แต่ถ้าหากว่าท่านที่มีความชำนาญ ต่อให้ลืมตาตื่น ทำหน้าที่การงานอยู่ สภาพจิตก็สามารถทรงสมาธิ พักตัวเองได้ มีตัวเองเป็นเกาะ ไม่ต้องเวียนว่ายอยู่ในกระแสโลกให้เหน็ดเหนื่อยเหมือนกัยคนอื่นเขา ท่านทั้งหลายเหล่านี้จึงใช้พลังชีวิตน้อยกว่าคนอื่นเขา ถ้าไม่ใช่แก่ช้า ก็มักจะอายุยืน..!

เรื่องพวกนี้ในทางโลก ๆ ยังมีประโยชน์ขนาดนี้ เพราะฉะนั้น..ในเรื่องของทางธรรมก็มีประโยชน์มหาศาล จึงเป็นเรื่องที่เราต้องทำเลย ก็คือต้องรักษาศีล ต้องเจริญสมาธิภาวนา ถ้าเห็นว่าโลกนี้มีแต่ทุกข์แต่โทษ เราไม่ปรารถนาการเกิด สามารถถอนจิตจากการยึดมั่นถือมั่นได้ เราจะมีความสุขอย่างที่สุด