ปีนี้อาตมาตั้งใจจะมาบูชาพระพุทธรูปไม้จันทน์ขาว แต่ที่มีอยู่ยังไม่ถูกใจ ถามราคาดอลลาร์ เขาให้ ๓๒๐ จั๊ตเท่าปีที่แล้ว กลับขึ้นมาพบพี่ชายท่านโชติกะตามมา เขาเอาฟิล์มที่ครูบาน้อยฝากซื้อมาให้ ท่านยืมฟิล์มฟูจิของอาตมาไป คืนมาเป็นโคนิก้าที่เก่าจนกล่องซีดเชียว ดูท่าว่าต้องชักบังสุกุลก่อนใช้ เพราะหมดอายุไปตั้งนานแล้ว..!
กราบพระมหาเจดีย์องค์จำลอง ชมภาพปั้นพุทธประวัติที่เขาจัดเป็นห้องนิทรรศการทีละห้อง ประกอบแสงสีเสียงด้วย ชั้นบนเป็นภาพเขียนสีพระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์ จนสิบโมงครึ่งจึงออกมาเดินหาซื้อผลไม้ และเข้าร้านค้าเพื่อฉันเพล
ร้านนี้เป็นเบียร์ฮอลล์ เจอพระมาฉันข้าวเลยทำอะไรไม่ถูก จะบอกว่าไม่รับก็กลัวมีปัญหา เพราะทางพม่านั้นพระสงฆ์มีอิทธิพลต่อชาวบ้านสูงมาก อาตมาต้องย้ำแล้วย้ำอีก สั่งแล้วสั่งอีก กว่าอาหารจะมาครบก็เกือบลมใส่ ซ้ำร้ายแต่ละอย่างทำมานิดเดียว อาตมาจึงกวาดเรียบ ชนิดแทบจะฉันจานกับช้อนเข้าไปด้วย..!
ทั้งค่าผลไม้ ค่าอาหาร ค่าผงซักฟอก โยมจ่ายหมด ไม่ยอมให้พระควักย่ามเด็ดขาด อาตมาจึงออกอุบายกลับไปสรงน้ำ ซักผ้า บอกให้โยมกลับไปพักผ่อน ค่ำ ๆ ค่อยมาเจอกัน พอโยมลับตาไป จอมกระล่อนทั้งสองก็เผ่นขึ้นแท็กซี่ ให้ไปส่งที่บ้านของลูกแมว - ลูกเป็ดหน้าวัดไจ๊ไว จ่ายค่ารถสี่ร้อยจั๊ตสบายไป..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-03-2013 เมื่อ 03:43
|