[เถรี]

ถาม : เรื่องนี้เหตุเกิดจากผมอธิษฐานขอรู้ว่าผมบำเพ็ญบารมีมาได้นานเท่าไร ต่อหน้าหิ้งพระ และขอให้คำตอบปรากฏในหนังสือสมบัติพ่อให้ เมื่ออธิษฐานจบเปิดหนังสือ ไปยังหน้าเรื่องเกี่ยวกับการทำน้ำมนต์ มีข้อความเป็นตัวหนังสือแทรกขึ้นมาให้เห็นว่า "แค่ ๑,๐๐๐ กัปเอง ยังอ่อนอยู่มาก" พอไปเล่าให้คุณพ่อฟัง คุณพ่อขอร้องให้ลาพุทธภูมิเพราะกลัวผมจะลำบาก ท่านอยากให้ผมไปพระนิพพานได้ในชาตินี้ครับ (ตอนนั้นผมอายุได้ ๑๗ - ๑๘ ปี)

พอโตขึ้นได้อ่านคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ซึ่งท่านได้กล่าวไว้ว่าหากจะลาพุทธภูมิ เขาลากันตอนบารมีเต็ม ถ้าไม่เต็มเขาไม่ลาพุทธภูมิกัน ผมได้รู้ดังนั้นจึงไปอธิษฐานต่อหน้าหิ้งพระที่บ้านว่า "ขอให้การลาพุทธภูมิทุกครั้งของผมที่ลามาในชาติก่อนที่แล้วมาก็ดี ชาตินี้ก็ดี หรือในอนาคตหากจะลาพุทธภูมิอีกก็ดี ขอให้การลาพุทธภูมิของผมทุกครั้งเป็นโมฆะ ขอให้สำเร็จพระโพธิญาณในอนาคตด้วยเถิด"

ผมอธิษฐานอย่างนี้ได้ไหมครับ ?
ตอบ : ก็อธิษฐานไปแล้ว...ได้ไหมเล่า ?

ถาม : จะต้องนับเวลาการบำเพ็ญเพื่อพระโพธิญาณใหม่เลย หรือนับต่อจาก ๑,๐๐๐ กัป ที่ได้รู้มาครับ ?
ตอบ : แสดงว่าขาดความมั่นใจตนเองอย่างรุนแรง ต่อให้คุณนับหนึ่งใหม่หรือนับต่อจาก ๑,๐๐๐ กัป ก็แย่พอกันนั่นแหละ แรกเริ่มแค่น้ำจิ้มก็ ๑ อสงไขยกัปแล้ว ฉะนั้น...ไม่ต้องเสียเวลาไปคิดหรอก...ทำไปเถอะ