ดูแบบคำตอบเดียว
  #58  
เก่า 26-03-2015, 03:12
สุธรรม's Avatar
สุธรรม สุธรรม is offline
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,751
ได้ให้อนุโมทนา: 268,229
ได้รับอนุโมทนา 837,243 ครั้ง ใน 12,756 โพสต์
สุธรรม is on a distinguished road
Default


นั่งจดบันทึกประจำวันพร้อมน้ำชา ๑ กา

"นั่งตรงนี้ก่อนนะคะ" พี่ปราณีชี้ไปที่โต๊ะอาหารขนาดเล็กหลายชุด อาตมาเลือกมุมในสุดเพื่อที่จะได้ไม่เกะกะใครเขา เพิ่งนั่งลงก็มีสาวร่างท้วมในเสื้อยืดสีม่วง กางเกงขายาวสีนวล กับสาวน้อยอีก ๑ นางที่ใส่เสื้อยืดสีดำมีลายขาวแดงกับกางเกงขาสั้นสีนวลเข้ามากราบ "คุณนลินรัตน์กับลูกสาวค่ะ เจ้าภาพอาหารเพลวันนี้" โอ้พระเจ้า..เจ้าของโรงแรมใหญ่โตกลางกรุงพนมเปญ แต่งตัวเรียบง่ายสุด ๆ ทั้งแม่และลูก "เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ กิจการดีมากใช่ไหม ?" อาตมาชวนคุย "ช่วงนี้ดีมากค่ะ นักท่องเที่ยวจากเมืองไทยเยอะมาก ของต่างชาติก็มากเช่นกัน" นับว่าโชคดีเซ็งลี้ฮ้อทีเดียว "เจ้าตัวเล็กเรียนชั้นไหนจ๊ะ ?"

สาวน้อยยิ้มเขิน "ม. ๓ แล้วค่ะ" คุณนลินรัตน์บอกว่า "ให้เรียนเมืองไทยก็ไม่เอา บอกว่าอยากอยู่ใกล้แม่ จึงต้องให้มาเรียนที่วิทยาลัยนานาชาติที่นี่ค่ะ" ลูกอยากอยู่ใกล้พ่อแม่ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ พอดีพนักงานเอาชาร้อนมาถวาย ๑ กา ดีจริง ๆ พ่อคุณเอ๋ย..ขืนขาดน้ำร้อนนาน ๆ อาตมาจะเฉาตายเสียก่อน "ที่นี่ห่างจากพระราชวังเขมรินทร์หน่อยเดียวเท่านั้นค่ะ ถ้าวิ่งตรงมาเลยอย่างเก่งก็ไม่เกิน ๕ นาที แต่คณะของเราต้องไปที่สถานทูตไทยก่อนแล้วค่อยมาที่นี่ ก็เลยกลายเป็นวิ่งรถอ้อมไปตั้งไกล" พี่ปราณีช่วยชี้แจงแถลงไข...
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg IMG_3151.jpg (57.4 KB, 542 views)
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 96 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา