[เถรี]

ถาม : ครั้งที่พระพุทธเจ้าเสด็จขึ้นไปโปรดพุทธมารดาที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีเทวดามาเข้าเฝ้า ซึ่งเทวดาท่านหนึ่งให้ทานตลอดหมื่นปี ส่วนเทวดาอีกท่านให้ทานกับพระสารีบุตรแค่ครั้งเดียว แต่มีอานิสงส์มากกว่า ถ้าอย่างนั้นทานที่พวกเราทำในครั้งที่เป็นมนุษย์ในพระพุทธศาสนานี้ ก็กินก็ใช้ไม่หมดแล้วสิครับ ?
ตอบ : สำคัญตรงที่ว่า เราทำแล้วเราจะไปกินไปใช้ตอนไหน ถ้าตั้งใจเพื่อพระนิพพานในชาตินี้ก็ยังไม่พอ แต่ถ้าจะเอาสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ก็เหลือกินแล้ว ก็เลือกเอาแล้วกันว่าจะเอาอะไร ?

เทวดาท่านนั้นไม่ได้ใส่บาตรกับพระสารีบุตร ท่านใส่บาตรกับพระอรหันต์ที่ธุดงค์ผ่านไป ๖ รูปด้วยกัน กลายเป็นสังฆทานใหญ่ นอกจากมีอานิสงส์สังฆทานแล้ว ผู้รับยังบริสุทธิ์อย่างแท้จริงด้วย ตัวท่านคือผู้ให้ก็บริสุทธิ์ วัตถุทานที่ท่านให้ก็เป็นของบริสุทธิ์ เจตนาที่ให้ก็บริสุทธิ์ อานิสงส์จึงเต็มที่ ส่วนอีกท่านหนึ่งนั้นให้ทานอยู่ตลอด ๒ หมื่นปี เปิดโรงทานตั้ง ๘๐ โรง เลี้ยงคนทั้งกลางวันกลางคืน แต่เป็นในช่วงที่โลกไม่มีพระพุทธศาสนา คนไม่ได้อยู่ในศีลในธรรม บุญที่ทำจึงดีกว่าทำกับสัตว์เดรัจฉานไม่เท่าไรเอง ต้องบอกว่าท่านเกิดผิดยุค ถ้าเกิดถูกยุค อานิสงส์ที่ท่านทำคาดว่าพระอินทร์สู้ไม่ได้แน่นอน