[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เห็นโยมถวายกองทุนค่ารักษาพยาบาลพระภิกษุสามเณร ต้องบอกว่าวัดท่าขนุนของเรา พวกกองทุนต่าง ๆ ที่ตั้งขึ้นมาจริง ๆ ก็เพื่อส่วนรวมทั้งนั้น แต่วัดอื่น ๆ ไม่มี อย่างพระครูหน่อยไปเรียนปริญญาเอก พอเอาเอกสารไปให้ทางด้านผู้อำนวยการหลักสูตรเซ็นรับรองว่ารับทุนไปเรียนจริง ๆ ผู้อำนวยการหลักสูตรเอาไปอวดทั่วมหาวิทยาลัยเลย บอกว่าเป็นนักเรียนทุนปริญญาเอกคนแรก ความจริงเป็นคนแรกของคณะเขา เพราะอาตมาส่งเรียนที่คณะอื่นมาเยอะแล้ว แต่คณะพระพุทธศาสนาเพิ่งจะมีนักเรียนทุนปริญญาเอกคนแรก ที่ไปเรียนส่วนใหญ่ใช้ทุนส่วนตัว ประเภทเจ้าอาวาสส่งลูกวัดเรียน ส่งเรียนทั้งแม่ชีและเด็กวัดด้วยเขายังหาไม่เจอ

ส่วนกองทุนรักษาพยาบาลพระภิกษุสามเณร ล่าสุดอาตมากะว่าจะจ่ายให้ท่านอาจารย์พระมหาทรงกลดไปรักษาตัว ความจริงการรักษา ตัวยาส่วนมากจะฟรี ยกเว้นยานอกบัญชีซึ่งเป็นของแพง ต้องจ่ายเอง อีกส่วนที่จ่ายเองคือค่าห้องพิเศษ คืนละ ๔๐๐ บาท ก็ตั้งใจจะจ่ายให้ท่าน แต่ปรากฏว่าท่านบอกว่าท่านมีเงิน ขอจ่ายเอง เลยไม่ได้เบิกกองทุน

กองทุนรักษาพยาบาลหลายท่านตั้งเอาไว้ และลืมไปแล้วว่าตัวเองเคยตั้งกองทุนเอาไว้ นานจนลืม แต่หลายท่านก็เพิ่มทุนสม่ำเสมอทุกเดือน หลายท่านหนักกว่านั้นอีก เพิ่มทุนจำนวนเท่า ๆ กันทุกเดือนและวันนั้นของทุกเดือน ต้องบอกว่าสัจจบารมีเข้มข้นมาก พอถึงวันต้องโอนเงินเข้าบัญชีเท่ากันทุก ๆ เดือน ลักษณะอย่างนั้นอาตมาจะทำบัญชีอย่างสบายใจมาก ถ้าไม่มีแปลว่าอาตมาลืมลงให้เอง เนื่องจากเขาโอนเข้ามาเท่ากันทุกเดือนอยู่แล้ว

คำพูดและการกระทำบางอย่างก็ต้องบอกว่า แสดงออกซึ่งบารมีของคนทำ วัดได้เลยว่ามีความตั้งใจแน่วแน่แค่ไหน มีสัจจบารมีเข้มข้นแค่ไหน ปกติแล้วทำบุญเดือนละครั้งสม่ำเสมอก็หายากแล้ว แต่ว่าหลายรายยังทำตรงวันเดิมทุกครั้ง เป็นเรื่องที่ต้องอนุโมทนา"