ถาม : เวลาหลุดออกไปแล้วจะไปที่ไหน ๆ รู้สึกว่าหนักมากเลยค่ะ กว่าจะไปได้แต่ละที่แสนจะลำบาก
ตอบ : ให้พิจารณาร่างกายก่อน จำไม่ได้หรืออย่างไร..? เดี๋ยวฆ่าทิ้งเลย..! ไม่ทันพิจารณาไปก่อนทุกที แล้วจะไปเบาอีท่าไหนได้ ?
สภาพจิตจะต้องเห็นชัด ๆ ว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา ไม่มีห่วงไม่มีกังวล ถึงจะไปแบบเบามาก แต่ถ้ายังหน่วง ยังหนัก ยังดึง ยังรั้งอยู่ เหมือนกับวิ่งฝ่าน้ำตกดี ๆ นี่เอง บอกไปเท่าไรไม่เคยจำ..!
แต่ว่าเรื่องของอภิญญาสมาบัติก็แบบนี้แหละ..ต้องลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง คนอื่นบอกเราเหมือนเข้าใจ..แต่ไม่ใช่ พอตัวเองไปได้สักทีถึงจะรู้ว่าที่แท้ต้องทำอย่างนี้ เพราะฉะนั้น..ต้องไปลองผิดลองถูกต่อไป ถามคนอื่นก็ได้แค่แนวทางไปเท่านั้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 09-09-2012 เมื่อ 03:07
|