[เถรี]

เท่าที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านสอนเอาไว้ และที่อาตมาศึกษาเพิ่มเติม ปัจจุบันนี้ที่ใช้หลัก ๆ คือ อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ก็คือ อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ อย่างน้อยก็จะภาวนา ๑๐ จบ ซึ่งถ้าเราภาวนาเรื่อย ๆ สบาย ๆ ดูลมหายใจเข้าออกให้เป็นธรรมชาติ ไม่ไปบังคับลมหายใจเข้าออก ๑๐ จบนี้ใช้ระยะเวลาที่ยาวนานพอสมควร

และก็มีพระคาถาชินบัญชรซึ่งเป็นบทยาว ก็จะภาวนาราว ๆ ๕ จบ ๗ จบแต่ละวัน หรือคาถาหลักที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ใช้ในตอนธุดงค์ เอาไว้ทำลายอำนาจไสยศาสตร์ ซึ่งก็คือคาถาบารมี ๓๐ ทัศ ต่อด้วย นะโมพุทธายะ ยังมีพระคาถาที่ท่านให้เสกข้าวกินเพื่อป้องกันยาพิษ ยาสั่ง หรือป้องกันการทำคุณไสย ซึ่งจะมีพระอภิธรรม ๗ บท ตั้งแต่กุสะลา ธัมมา จนกระทั่งจบ เหตุปัจจะโย ค่อนข้างจะยาว คาถาบทนี้ท่านบอกว่าถ้าเสกข้าวกินเป็นประจำทุกวัน ตายแล้วร่างกายจะไม่เน่า ขณะเดียวกันก็สามารถทำลายอำนาจไสยศาสตร์ต่าง ๆ ได้ด้วย

ส่วนอีกบทหนึ่งนั้นจริง ๆ แล้วเป็นสองบทควบกัน แต่ท่านให้ใช้รวมเป็นบทเดียวในการเสกอาหารเป็นยา และทำลายอำนาจไสยศาสตร์ต่าง ๆ ก็คือ คาถาของท้าวเวสสุวรรณกับสมเด็จพระพุทธกัสสป ได้แก่ พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ ศัตรูทั้งหลายวินาศสันติ ต่อด้วย พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ โรคภัยทั้งหลายวินาศสันติ

และก็ยังมีคาถามหาสะท้อนหรือที่เราเรียกว่า คาถาเมสัมมุกขา เป็นต้น หรือคาถาพระมงกุฎพระพุทธเจ้าที่ขึ้นด้วย อิติปิ โส วิเสเสอิ ซึ่งเป็นการใช้ในลักษณะของทิพจักขุญาณ คือบุคคลที่ภาวนาทำจนขึ้นแล้ว สามารถที่จะอ่านหนังสือได้โดยที่ไม่ต้องเปิดดูเล่มได้

หรือคาถาเมตตาที่ใช้ภาวนาเพื่อทำให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งเมตตาเรา หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ศึกษามาจากหลวงปู่แช่ม วัดฉลอง จังหวัดภูเก็ต ก็คือ พระอะระหัง สุคะโต ภะคะวา นะ เมตตาจิต เป็นต้น