[เถรี]

บรรดานักท่องเที่ยวอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ นี่แหละไปทำเขาเสียหาย ส่วนใหญ่ก็คือเอาวัฒนธรรมแปลก ๆ ใหม่ ๆ เข้าไป ประเภทนุ่งกางเกงขาสั้นใส่บาตรอย่างนี้ คนลาวเขาเห็นก็สรรเสริญเจริญพรเราไป ๗ ชั่วโคตรเลย..! ของเขานี่ถ้าหากว่าเป็นผู้หญิงจะนุ่งซิ่น ถ้าเป็นผู้ชายก็ใส่กางเกงขายาว แถมมีผ้าขาวม้าคาดพุง พอถึงเวลาใส่บาตรก็ปลดมาพาดบ่า ก็คือแต่งตัวเรียบร้อยมาก เพราะว่ามีความเคารพในพระรัตนตรัย

แต่ของเรานี่ตามใจกู เคยเจอญาติโยมหลายท่านเมตตามาก รู้ว่าพระเณรไม่ค่อยได้เห็นอะไร มาวัดก็โชว์ให้ดูอย่างเต็มที่เลย จะขอบคุณก็ใช้ที่ จะยถาฯ สัพพีฯ ก็ไม่ใช่เรื่องอีก จึงได้แต่นั่งปลงอนิจจัง..!

การรู้กาละเทศะเป็นเรื่องของบุคคลผู้เจริญ ก็คือเจริญด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ เขาถึงได้บอกว่าศิวิไลซ์..ความเจริญ ไม่ได้เจริญที่วัตถุ เจริญที่ใจ รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร อะไรเหมาะ อะไรสมกับสถานการณ์

แต่สิ่งเหล่านี้หายหมด จะว่าไปแล้วก็คือไม่มีผู้ใหญ่ส่งต่อวัฒนธรรมส่วนนี้มาให้ บางทีเด็ก ๆ ต้องไปขวนขวายเองด้วยซ้ำ เพราะว่าพ่อแม่ไม่ใส่บาตร พ่อแม่ไม่เข้าวัด พ่อแม่ไม่ปฏิบัติธรรม แต่วิสัยเดิมของเด็กสร้างกุศลบารมีมามาก ถึงเวลาเห็นก็สะดุดตา สะดุดใจ อยากจะทำ ก็ต้องไปขวนขวาย ไปศึกษา ไปปฏิบัติกันเอง

หลายท่านที่มาที่นี่ก็เหมือนกัน เจอคนเขาบ่นเสียไม่มี "อายุแค่นี้เอง เข้าวัดแล้ว..!" จะให้อายุขนาดเขาไหม ? ถามว่า "โยม..ไม่ไปทำบุญที่วัดบ้างหรือ ?" โยมตอบ "ลูกยังเล็กเจ้าค่ะท่าน" ปรากฏว่าลูกโตจนหมาเลียตูดไม่ถึง ลองถามใหม่ "โยม..เมื่อไรจะเข้าวัด ?" โยมตอบ "โอ๊ย...หลานยังเล็กเจ้าค่ะ" ปรากฏว่าท้ายสุดเข้าวัดจนได้ เขาใส่รถแห่มา..! อยู่ในบ้านหลังสุดท้ายเหลี่ยม ๆ มาเชียว แต่มาตอนนั้นก็ไม่ทันแล้ว