การปฏิบัติภาวนาในช่วงเช้าจึงเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ๆ เพราะทันทีที่เรารู้สึกตัว กิเลสก็เริ่มเกาะกุมใจของเรา ต้องรีบไขว่คว้าหาความดีมาต่อต้าน ความดีที่สำคัญที่สุดก็คือลมหายใจเข้าออก หรืออานาปานสติกรรมฐาน อานะ กับ อาปานะ รวมแล้วเป็นอานาปานะ ก็คือลมหายใจเข้าและลมหายใจออก
ถ้ากำลังใจแน่วแน่อยู่ที่ลมหายใจเข้าออกของเรา ไม่เคลื่อนคลายไปไหน จะทรงสมาธิได้เร็วมาก บุคคลที่ทรงอัปปนาสมาธิคือได้ตั้งแต่ปฐมฌานขึ้นไป พระพุทธเจ้าตรัสว่ามารจะมองไม่เห็นผู้นั้น หมายถึงว่าเราต้องทรงฌานอยู่นะ ถ้าหลุดเมื่อไรก็เสร็จเขาอีก เหตุที่มองไม่เห็นผู้นั้นเพราะว่า รัก โลภ โกรธ หลง เกิดขึ้นไม่ได้ชั่วคราว ในเมื่อไม่มีเชื้อชั่วอยู่ในใจ หรือว่าเชื้อชั่วถูกกดดับไป มารก็ไม่สามารถที่จะก่อเกิดขึ้นมาได้ กลายเป็นคนที่มารมองไม่เห็นชั่วคราว
ถ้าหากว่าใครทำได้เช่นนั้นก็จะมีความสงบร่มเย็น รู้ซึ้งถึงรสในการปฏิบัติธรรม ต้องเรียกว่าไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์ได้พบพระพุทธศาสนา ได้ปฏิบัติธรรมในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้ว่าจะไม่ได้มรรคไม่ได้ผล ก็จะเป็นเหตุเป็นปัจจัยของเราให้ก้าวเข้าสู่มรรคผลได้ง่ายยิ่งขึ้น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-08-2016 เมื่อ 11:56
|