[เถรี]

ที่กล่าวมาอย่างนี้ก็เพราะว่าปัจจุบันนี้มีหุ่นยนต์นักข่าว พูดได้ ๘ ภาษา และมีการอ่านข่าวออกอากาศทั่วโลกมาแล้ว สิ่งหนึ่งประการใดที่เด็กของเราเรียนอยู่ จึงเป็นความรู้ที่ตกยุค ตามโลกไม่ทันแล้ว เราสู่หุ่นยนต์ไม่ได้แล้ว แต่ว่าสิ่งหนึ่งที่หุ่นยนต์สู้เราไม่ได้ ก็คือการที่เรามีอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง พูดง่าย ๆ ว่า "เรามีกิเลส" ในเมื่อเรามีกิเลส เราจึงสามารถที่จะเข้าใจว่า คนที่มีกิเลสด้วยกันคิดอย่างไร ? ทำอย่างไร ? เมื่อพบกับอารมณ์แบบนี้ ต้องแก้ไขอย่างไร ?
ก็แปลว่าในยุคที่ AI เฟื่องฟูนี้ พระภิกษุสามเณรของเราถือว่าเป็นโอกาส ก็คือโอกาสในการที่เราจะศึกษาในศีล สมาธิ ปัญญา สั่งสมคุณงามความดีให้มากไว้ โดยเฉพาะความมั่นคงทางจิตใจ แล้วเราจะสามารถแก้ไขปัญหาให้กับบุคคล ซึ่งเครียดจากการดำเนินชีวิตปกติของเขา ในท่ามกลางหุ่นยนต์เทียมมนุษย์ ในรูปแบบที่หุ่นไม่สามารถจะทำได้ เพราะไม่เข้าใจอารมณ์มนุษย์ที่แท้จริง

อีกส่วนหนึ่งก็คือในวิกฤตทุกอย่างย่อมมีโอกาส อย่างเช่นว่าระยะนี้ที่มีการบวชสามเณรภาคฤดูร้อน แล้วมีการล่วงละเมิดทางเพศกับสามเณร ทำให้ภาพพจน์ที่ไม่งดงามของพระพุทธศาสนาปรากฏขึ้น แล้วยังมีซีรีส์เรื่อง "สาธุ" ออกมาซ้ำเติมอีก เหมือนกับเป็นวิกฤตหนักในพระพุทธศาสนา แต่ความจริงแล้วเป็นโอกาสที่ดีมาก

เราลองมาคิดดูว่า ถ้าสถานที่ใดสถานที่หนึ่ง สกปรก รกรุงรัง เต็มไปด้วยขยะ ขณะที่ใกล้เคียงกัน สะอาด สว่าง สงบ เราจะเลือกที่ไหน ? ก็แปลว่าถ้าเราสามารถบริหารวัดของเราให้แตกต่างจากวัดประเภทนั้น หรือว่าให้เป็นไปตามพระธรรมวินัย ก็จะเห็นความต่างอย่างชัดเจนแล้วว่าความ สะอาด สว่าง สงบ ที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร

ก็แปลว่าแม้วิกฤต AI ในปัจจุบันนี้ สามารถสวดมนต์ สามารถเทศน์ สามารถประมวลความรู้ในการแก้ปัญหาชีวิตให้กับพุทธศาสนิกชน หรือศาสนิกศาสนาอื่น ๆ เราก็ยังมีโอกาส เพราะว่าหุ่นยนต์เทียมมนุษย์ ไม่สามารถที่จะเข้าถึงอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลงได้อย่างแท้จริง แล้วขณะเดียวกัน ความบกพร่องของศาสนาพุทธ ปรากฏชัดเจนในสื่อต่าง ๆ ทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ แต่ก็ยังเป็นโอกาสว่า ถ้าหากว่าวัดวาอารามที่ไหนยังยึดมั่นในพระธรรมวินัย สถานที่นั้นก็ยังเป็นโอกาส เพราะว่าญาติโยมก็จะไหลไปทางนั้น

ดังนั้น..ที่บรรดาท่านผู้รู้กล่าวว่า "ในทุกวิกฤตมีโอกาส" จึงไม่ใช่เรื่องที่พูดเล่น เพียงแต่ว่าเราเองจะต้องมีจิตที่สงบพอ จนกระทั่งเกิดปัญญา มองเห็นโอกาสในวิกฤตนั้น ๆ หรือเปล่าเท่านั้นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)