[คิมหันต์]

บ่ายโมงครึ่งขบวนแห่จากทุกกลุ่มบ้านก็มาถึงวัด เสียงฆ้องเสียงกลองดังจนแทบคุยกันไม่ได้ ต้นกฐิน ๒ ต้น ปราสาทผึ้ง ๒๐ หลัง ต้นสังฆทาน ๘๔ ต้น เจ้าของทานแบกเองหามเอง มีหมู่พวกตามมาช่วยฟ้อนช่วยรำมากมายครึกครื้น สาว ๆ นุ่งซิ่นใหม่ห่มสไบหลากสีละลานตา เด็ก ๆ วิ่งตามขบวนกันเกรียวกราว...

ปราสาทผึ้งของไทยใช้เทียนแกะสลักเป็นปราสาทราชวัง จริง ๆ บ้างก็เป็นอินทร์พรหมยมยักษ์ บ้างก็เป็นครุฑ นาค คนธรรพ์ กินนร กินรี แต่ของที่หนองบัวเอาขี้ผึ้งปั้นเป็นดอกไม้ดอกนิดเดียว ติดอยู่สี่มุมปราสาทเท่านั้น นอกจากนั้นเป็นเส้นด้ายระโยงระยาง ติดธนบัตรมาเพียบเลย...

ปราสาทกฐิน ๒ หลัง ปราสาทผึ้ง ๒๐ หลัง ต้นสังฆทาน ๘๔ ต้น ขบวนยาวเกือบรอบวัด..!

ธนบัตรใบละยี่สิบจั๊ตมีมากที่สุด น้อยต้นที่เป็นใบละร้อย ใบละห้าร้อยมีแทรกอยู่ประปราย ต้นสังฆทานที่เป็นหน่อกล้วยขนาดพอเหมาะ ค่อยมีใบละห้าสิบและใบละร้อยมากสักหน่อย ทั้งโห่ทั้งแห่รอบวัด มีการโปรยทานด้วย พอใบละหนึ่งจั๊ตถูกร่อนกระจายเต็มฟ้า เด็ก ๆ ก็กรูกันเข้ามาแย่งเก็บเป็นที่ชุลมุน..!

ครบสามรอบก็มารวมกันที่ลานวัด เขาปูไม้กระดานยกพื้นขึ้นมาสักหนึ่งคืบ ทำเป็นที่สำหรับพระนั่งรับกฐิน มุมซ้ายสุดตรงต้นโพธิ์พอดีเป็นธรรมาสน์เทศน์ ท่านอาจารย์อุตตะมะจากวัดสามพระยาขึ้นเป็นองค์เทศน์ พรรษาท่านมากกว่าท่านอาจารย์ใหญ่เสียอีก แต่ดูอย่างไรก็ไม่แก่เลย...