[เถรี]

วิทยาศาสตร์ยิ่งก้าวหน้า สังคมก็จะยิ่งเห็นแก่ตัว อาตมาสรุปอย่างนี้เลย เห็นแก่ตัวเพราะอะไร ? อย่างเช่นวิทยาศาสตร์การแพทย์ ต้องการอายุยืน ต้องการความไม่มีโรคภัย ต้องการให้ร่างกายแข็งแรง ไม่ได้นึกถึงคนอื่นเลยนะ แต่นึกถึงตัวเอง เลยกลายเป็นเรื่องของการเห็นแก่ตัวมากขึ้น

โดยเฉพาะบ้านเราในปัจจุบัน เรื่องของหมอ เรื่องของยา กลายเป็นธุรกิจไปหมดเลย สมัยอาตมาเด็ก ๆ นี่บรรดาลุงหมอ ปู่หมอต่าง ๆ พอถึงเวลารักษาคนไข้ที่ไม่มีเงิน รักษาหายแล้วก็แจกค่าเดินทางให้กลับบ้านอีก ไม่มีเงินบูชาครู ไม่มีของบูชาครู ท่านจัดพานครูให้เลย ขอให้คุณทำตามวิธีเท่านั้น โรคภัยไข้เจ็บบางโรคที่ไม่น่าจะรักษาได้ ท่านก็รักษาได้

อย่างหลวงปู่สาย วัดท่าขนุน ตอนที่ท่านยังเป็นข้าราชการกรมรถไฟหลวงสมัยนั้น ท่านป่วยเป็นโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ที่โบราณเรียกว่าฝีประคำร้อย หมอปัจจุบันหมดปัญญาจะรักษา ท่านได้ข่าวว่าหลวงปู่เดิม วัดหนองโพธิ์ รักษาได้ ท่านก็ไปขอให้ช่วยรักษา ก็ต้องไปยกพานครูตามสายวิชาการ ให้หลวงปู่เดิมรักษาให้ พอรักษาหายก็เลยลาออกจากราชการ เพราะถือว่าชีวิตนี้เก็บได้ เรื่องของชีวิตฆราวาสพอกันทีแค่นี้ ท่านก็ไปบวช ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติจนกระทั่งกลายเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีคนนับถือมากมาย