เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน วันศุกร์ที่ ๓ มกราคม ๒๕๖๓
ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม
วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ ๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๓ เป็นการเจริญกรรมฐานต้นเดือนวันแรกของปีใหม่ คราวนี้สิ่งหนึ่งที่ท่านทั้งหลายจะลืมไม่ได้ก็คือว่า ปีเก่าปีใหม่หมุนเวียนเปลี่ยนไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่มีที่สิ้นสุด ตราบใดที่เรายังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ก็จะเป็นเช่นนี้
โดยเฉพาะปีใหม่ที่ผ่านมา เกิดอุบัติเหตุอันตรายจำนวนมาก ในช่วงระยะเวลา ๓-๔ วันล้มตายไป ๓๐๐ กว่าศพ บาดเจ็บอีกเกือบ ๔,๐๐๐ คน เราจะเห็นชัดว่าการดำรงชีวิตอยู่นั้น เต็มไปด้วยความน่ากลัว เต็มไปด้วยภัยอันตรายต่าง ๆ เกิดอีกกี่ครั้งภัยเหล่านี้ก็ปรากฏแก่เราทั้งนั้น
อย่างที่เมื่อครู่ก่อนปฏิบัติธรรมได้กล่าวถึง เรื่องของดาวดวงอื่นที่มีมนุษย์อยู่ว่า เขามีวิทยาการก้าวหน้ากว่าเราเป็นแสนปี แล้วอยู่ ๆ ก็โดนอุกกาบาตยักษ์พุ่งเข้าถล่ม ดังนั้น..ต่อให้วิทยาการก้าวหน้าขนาดไหน ภัยอันตรายต่าง ๆ ก็มาถึงได้เสมอ เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เกิดจากการกระทำของเราเอง การกระทำนั้นภาษาบาลีเรียกว่า กัมมะ เรียกสั้น ๆ แบบไทยว่า กรรม
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 05-02-2020 เมื่อ 18:59
|