ดูแบบคำตอบเดียว
  #21  
เก่า 05-01-2010, 22:32
ชินเชาวน์'s Avatar
ชินเชาวน์ ชินเชาวน์ is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 259
ได้ให้อนุโมทนา: 13,956
ได้รับอนุโมทนา 50,227 ครั้ง ใน 1,280 โพสต์
ชินเชาวน์ is on a distinguished road
Default

เริ่มออกเดิน.....
ขณะเดิน ทอดสายตาลงประมาณเห็นไกลแค่ ๔ ศอกเป็นอย่างมาก หรือมองเพียงปลายเท้าของเราที่กำลังก้าวเดินไปนั้น แต่ถ้ามองปลายเท้ารู้สึกขัดข้องเพราะยังไม่ชำนิชำนาญ ก็มองไกลออกไปเท่าที่ไม่ขัดข้อง คือมองไกลไม่เกิน ๔ ศอก แต่ให้หาที่ทอดสายตาลงพอเหมาะกับระยะสายตาตนเอง

วิธีเดิน.....
อย่าก้าวเดินให้ไวนัก เร็วนัก ช้านัก ก้าวยาวนัก สั้นนัก อย่าเผลอสติปล่อยมือเดินแกว่งไกวแขน หรือเอามือไพล่หลัง เอามือยกขึ้นกอดอก ห้ามเผลอไผลเดินเหลียวหน้าไปมองทางโน้น มองทางนี้


คำภาวนา.....
ถ้าประสงค์จะภาวนาคำว่า "พุทโธ" เมื่อก้าวขาไปข้างหนึ่ง ให้ภาวนาว่า "พุท" สืบขาก้าวต่อไปให้ภาวนาว่า "โธ" บริกรรมไปเรื่อย ๆ ตามจังหวะการก้าวขาอันไม่ช้าไม่เร็ว คำภาวนาต้องให้อยู่ในระหว่างก้าวแต่ละก้าว อย่าภาวนาทอดยาวจนทับซ้อนกับก้าวต่อ ๆ ไป อย่าสั้นจนกลายเป็นห้วน
เมื่อเดินไปถึงสุดปลายทางเดินจงกรม อย่าด่วนหมุนตัวย้อนเดินกลับเร็วนัก ให้ค่อย ๆ หมุนตัวเวียนไปทางขวามือ หรือจะหยุดยืนกำหนดรำพึงที่หัวทางเดินจงกรมสักครู่เล็ก ๆ ก็ได้


การหยุดยืนกำหนด.....
การหยุดยืนกำหนดพิจารณาธรรมนั้น จะยืนกลางเส้นทางเดินจงกรม ยักเยื้องไปทางซ้าย - ขวา ไม่เป็นกฎข้อบังคับใด ๆ แล้วแต่สะดวก เนื่องจากธรรมที่ผุดขึ้นมาในใจขณะนั้น ย่อมมีความตื้นลึกหนาบางแตกต่างกัน แล้วแต่กรณีอันควรอนุโลมตามความเหมาะสม เมื่อหยุดรำพึงจนเข้าใจแจ่มแจ้งก็เริ่มเดินจงกรมต่อไป


กำหนดเวลาเดินจงกรม.....

การเดินจงกรม ให้กำหนดระยะเวลาเอาเองตามที่ใจปรารถนา ถือเอาความยินดีพอใจเป็นเกณฑ์ เพราะการเดินจงกรมคือการเจริญสมาธิอีกแบบหนึ่งนั่นเอง เป็นการเปลี่ยนอิริยาบถจากนั่งเป็นเดิน เพื่อผ่อนคลายทุกขเวทนาอันเกิดขึ้นจากการนั่ง
นั่งเจริญสมาธิจะเมื่อยขบเมื่อนั่งไปนาน ๆ การเดินจงกรมเพื่อยืดเส้นยืดสายให้หย่อนผ่อนคลาย เป็นการถนอมอัตภาพร่างกายเอาไว้เพื่อบำเพ็ญเพียรได้เนิ่นนาน ไม่ชำรุดทรุดโทรมจนกลายเป็นคนกะปลกกะเปลี้ย และถ้าเดินจงกรมมากเข้าจนเมื่อยล้า ให้เปลี่ยนกลับไปนั่งสมาธิเจริญภาวนาตามเดิม ถ้านั่งมากจนเกิดความเมื่อยขบ สามารถนอนเจริญสมาธิได้ไม่ผิด หรือยืนนิ่งอยู่กับที่เพื่อเจริญสมาธิก็ได้ไม่ผิดอีกเช่นกัน


การนอนสมาธิ.....
ห้ามนอนท่าอื่น เช่น นอนหงาย นอนตะแคงซ้าย นอนคว่ำหน้า ให้นอนท่าสีหไสยาสน์ คือนอนตะแคงขวา เอาขาทับซ้อน เหลื่อมล้ำคู้เหยียด ให้ดูเป็นท่าสำรวมระวัง ใช้ฝ่ามือขวาแบไว้ แนบใบหน้าไปกับฝ่ามือ กำหนดจิตตลอดเวลาที่อยู่ในท่านอน

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ชินเชาวน์ : 06-01-2010 เมื่อ 22:47
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 127 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ชินเชาวน์ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา