[เถรี]

ผู้ใหญ่ให้อะไรต้องรีบรับเอาไว้ ต้องการหรือไม่ต้องการก็รับไว้ ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าหากว่าไปทำให้ท่านหมั่นไส้ หลังจากนั้นจะไม่ได้อะไรอีกเลย..! อย่าไปอวดดีประมาณว่ากูไม่โลภ นั่นเป็นการกระทำที่โง่มาก..!

การทำสิ่งหนึ่งประการใดจะประสบความสำเร็จ นอกจากความสามารถและโอกาสแล้ว ยังมีเรื่องของเส้นสายหรือว่าผู้ใหญ่สนับสนุน เพราะฉะนั้น..อย่าทำให้ผู้ใหญ่เขารู้สึกไม่ดีกับเรา ไม่ว่าจะด้วยประการใดก็ตาม เพราะว่าถ้าเขาเลิกเมตตาเมื่อไร เราจะเดือดร้อนกว่าที่คิด..!

เรื่องของทางโลกนั้นวุ่นวายมาก เราจะเอาทางธรรมเข้าไปจับอย่างเดียวก็ถือว่า "อยู่ไม่เป็น" บางคน "อยู่ไม่เป็น" หนักถึงขนาดต้องออกจากงาน ต้องเปลี่ยนศาสนาไปเลย..!

มีโยมอยู่คนหนึ่งตั้งใจปฏิบัติเพื่อความเป็นพระโสดาบัน เกรงว่าศีล ๕ จะไม่พอ ก็เลยถือกรรมบถ ๑๐ คราวนี้พอเพื่อนฝูงร่วมงานสอบถาม ไม่ว่าจะปัญหาทางการทางงาน หรือคุยเล่นอะไร แม่เจ้าประคุณอมลิ้นเงียบอย่างเดียว กลัวว่าจะผิดกรรมบถ ๑๐ ข้อวาจา ซึ่งมีทั้งห้ามโกหก ห้ามส่อเสียด ห้ามเพ้อเจ้อ ห้ามพูดคำหยาบ คราวนี้เพื่อนฝูงก็ยังพอทน พอเจ้านายถามแกก็อมลิ้นเงียบอีก กลัวจะผิดกรรมบถ ๑๐ ท้ายสุดก็เลยโดนไล่ออกจากงาน..!

แล้วแกก็น้อยใจว่าถือศาสนาพุทธ อุตส่าห์ปฏิบัติเคร่งครัดขนาดนี้แล้ว ยังไม่เห็นได้ผลดีอะไรตอบแทน แกก็เลยเปลี่ยนไปนับถือศาสนาคริสต์ ซึ่งคาดว่าปัจจุบันนี้อาจจะเป็นอิสลามไปแล้วก็ได้..!

นั่นคือลักษณะของคนที่ "อยู่ไม่เป็น" ปฏิบัติธรรมแบบเถรตรง โลกเราวุ่นวายมาก ถ้าใช้ภาษิตจีนเขาบอกว่า "พบผู้คนกล่าววาจาผู้คน พบภูตผีกล่าววาจาภูตผี" ก็คือต้องไปกับเขาได้ทุกเรื่อง เพียงแต่ว่าในฐานะพุทธศาสนิกชนของเราก็ไปแค่สุดขอบของศีล ก็คือถ้าทำให้เราต้องละเมิดศีล ๕ เราก็ไม่ไปด้วย ถ้าลักษณะอย่างนี้เราถึงจะสามารถรักษาตัวรอดได้