[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ก่อนงานวันบวชประมาณอาทิตย์หนึ่ง อาตมาไปเปิดบัญชีกองทุนหลวงปู่พระครูสุวรรณเสลาภรณ์ (หลวงปู่สาย อคฺควํโส) เพราะตั้งแต่เป็นเจ้าอาวาสมา ๖ ปี ก็ทยอยเอาเงินเข้าบัญชีให้หลวงปู่ได้ประมาณ ๗ ล้านบาทเศษ ก็คือเวลามีงานวัด อย่างเช่น มาฆบูชา วิสาขบูชา อาสาฬหบูชา เข้าพรรษา ออกพรรษา สงกรานต์ ถ้ารับสังฆทานได้ไม่ถึงแสน ก็จะตัดเข้าบัญชีให้หลวงปู่แสนหนึ่ง ถึงเกินแสนก็ตัดให้แสนหนึ่งเหมือนกัน

ปรากฏว่า ๖ ปีกว่า รวมเงินกฐินด้วยก็มีเงิน ๗ ล้านกว่าบาท เมื่อฝากประจำ ตัวเลขก็ครึ่ง ๆ กลาง ๆ จึงตัดสินใจฝากไป ๑๐ ล้านบาทเลย บอกว่า "ตอนนี้หลวงปู่เป็นหนี้ผมแล้วนะครับ" ปรากฏว่าวันบวชหมู่ถวายหลวงปู่ อาตมาจัดงานบวช ๓ วัน วันที่หนึ่งมีคนบูชาวัตถุมงคลหลวงปู่ ๔๐๐,๐๐๐ กว่าบาท วันที่สองมาอีก วันที่สามมาอีก สรุปแล้วพองานผ่านไป อาตมากลายเป็นหนี้หลวงปู่ ๒๐,๐๐๐ กว่าบาท ถามหลวงปู่ว่า "ทำไมต้องรีบใช้ด้วย ?" ท่านบอกว่าท่านไม่ชอบเป็นหนี้ใคร เหลือเชื่อจริง ๆ คนก็ไปวัดแค่ไม่กี่คนเอง หลวงปู่ท่านเป็นหนี้อาตมาอยู่ ๒ ล้านกว่าบาท ท่านหาคืนได้ภายใน ๓ วัน..!"

ถาม : กองทุนหลวงปู่เอาไว้บูรณะวัดหรือครับ ?
ตอบ : เอาไว้ทั้งสร้างทั้งซ่อม ตอนนี้มีกองทุนรักษาพยาบาล เด็กวัดเบิกไปวันก่อน ๖,๐๐๐ กว่าบาท ให้ตายเถอะ..พระเบิกทีหนึ่ง ๓๐๐-๔๐๐ บาท เด็กวัดเบิกที ๖,๙๐๐ บาท ดันเป็นมาลาเรีย แล้วเป็นต่างด้าวไม่มีบัตรทองอีก ซวยไปสิ..รักษาเท่าไรก็อาจารย์เล็กจ่าย..!