พระอาจารย์กล่าวว่า "สรรพชีวิตในวัฏสงสารทนทุกข์ยากเหลือคณา สารพัดทุกข์สารพัดความเจ็บปวด เหตุที่ทุกข์และเจ็บปวดเพราะคิด ถ้าเลิกคิดก็เลิกทุกข์ แต่บังเอิญว่าคนที่จะมีปัญญาเห็นไปถึงตรงนั้นก็ยากเหลือเกิน
ถ้าโยมสังเกตจะเห็นว่าเพื่อนร่วมรุ่นด็อกเตอร์ที่มาด้วยกัน นั่นรุ่นน้องอาตมาทั้งนั้น แต่ก็เพราะคิดมากนั่นแหละ ถึงได้แก่แซงไปหมดแล้ว ที่หัวล้านนั่นอายุเพิ่ง ๓๘ ปี อาตมาแก่กว่า ๒๐ ปี เพราะฉะนั้นคิดให้น้อย ๆ จะได้ไม่เครียด คนที่ไม่ค่อยเครียดร่างกายก็ทรุดโทรมช้า ไม่ต้องไปหายามากิน ไม่ต้องไปหาครีมมาบำรุง แค่เลิกเครียดก็จบแล้ว
มีพระลูกศิษย์บอกว่า “หลวงพ่อทำได้แล้ว ก็พูดได้สิ” ยังจะเถียงอีก...! ก็พยายามสักหน่อยสิ คนอื่นเขาก็มี ๑๐ นิ้วเหมือนกับเรา เขาทำได้เราก็ต้องทำได้ หรือไม่ถ้าเขาทำได้ เราก็ควรที่จะทำให้ได้ดีกว่า"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-02-2017 เมื่อ 19:50
|