[หยาดฝน]

ซึ่งการอยู่ประจำในที่นั้นต้องมีการอธิษฐานพรรษา ซึ่งเมื่อครู่อาตมภาพได้ยกขึ้นเป็นนิกเขปบทในเบื้องต้นว่า "อิมัสมิง อาวาเส อิมัง เตมาสัง วัสสัง อุเปมิ" ที่แปลเป็นใจความว่า ข้าพเจ้าขอถืออาวาสคือที่อยู่แห่งนี้ เป็นที่อยู่ประจำตลอด ๓ เดือนในฤดูฝน

คราวนี้คำว่า "อาวาส" หรือ "ที่อยู่" นั้นไม่ได้หมายถึง กุฏิ เรือนโรง ศาลาการเปรียญ แต่ว่าเป็นที่หนึ่งที่ใดที่เหมาะสมก็ได้ อย่างเช่นว่า อยู่ในถ้ำ อยู่โคนไม้ อยู่ในบ้านร้าง อยู่ในกองเกวียน บางท่านก็จำพรรษาอยู่ในตุ่มน้ำใบใหญ่ ๆ ก็ต้องบอกว่าคงจะลำบากน่าดู

แต่ว่าผู้ที่จำพรรษาอยู่ในกองเกวียนนั้นได้เปรียบ เพราะว่าการกำหนดเขตอยู่ปราศจากไตรจีวรของพระในช่วงพรรษานั้น เขานับหัวกองเกวียนถึงท้ายกองเกวียน ซึ่งถ้าหากว่าเป็นขบวนเกวียนสัก ๕๐๐ เล่ม เขตจำพรรษานี่ก็น่าจะยาวหลายกิโลเมตรทีเดียว..!