[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกทั้งหมด ไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกทั้งหมด ไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัดมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๐ เป็นการปฏิบัติธรรมประจำเดือนตุลาคมวันสุดท้ายของบ้านเติมบุญ สำหรับพวกเราทั้งหลายที่ปฏิบัติธรรมกันนั้น มักจะมีความถนัดในด้านของสมถกรรมฐาน คือ การกำหนดภาวนา นึกถึงลมหายใจเข้าออก หรือนึกถึงภาพพระที่เรารักเราชอบ ในส่วนของวิปัสสนากรรมฐานนั้น เรามักจะบกพร่อง สมถกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐานนั้น เหมือนกับคนที่ผูกขาติดกัน ต้องผลัดกันก้าวถึงจะได้ระยะทางตามที่เราต้องการ

ถ้าเราทำสมถกรรมฐานโดยประการเดียว ไม่ได้พิจารณาวิปัสสนากรรมฐานประกอบไปด้วย เมื่อถึงเวลาถ้าสมาธิคลายตัวออกมา ก็จะมาฟุ้งซ่านไปตามกำลังใจที่ตัวเองชอบ ให้เกิด รัก โลภ โกรธ หลง ยิ่ง ๆ ขึ้น จนบางคนรู้สึกว่าทำไมยิ่งปฏิบัติยิ่งกิเลสมาก ก็เพราะว่าเราเอากำลังที่ปฏิบัติได้ไปใช้ในทางที่ผิด แทนที่จะคิดเพื่อละกิเลส ก็กลายเป็นคิดฟุ้งซ่านเพิ่มเติมกิเลสเข้าไป