ถ้าเราสังเกตอารมณ์ใจเป็น แก้ไขได้ แก้ไขตรง ก็จะก้าวผ่านไปได้เร็ว สมัยก่อนที่ผมอยู่กับ “หลวงพ่อ”* บางอย่างท่านก็จำกัดเรามาก แต่ดูไปก็สมควร อย่างเมื่อวานที่ผมจ่ายเงินเดือนให้ทุกคน รู้ไหมว่าตอนที่ผมอยู่กับหลวงพ่อ ท่านจ่ายเงินเดือนพระรูปละ ๕๐ บาทเท่านั้น เอาไว้เป็นค่าสบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ของแต่ละเดือน
ตอนนั้นผมก็มาคิดขำ ๆ ว่า ผมทิ้งเงินเดือนสามหมื่น มารับเงินเดือน ๕๐ บาท แต่พวกท่านต้องเข้าใจว่า การที่เราเป็นนักบวชนั้น ถ้าหากว่านับในเรื่องของปัจจัย ๔ แล้ว ก็แทบจะไม่ต้องไปซื้อหามาเลย มีญาติโยมเขาสงเคราะห์ให้ปกติอยู่แล้ว
แต่ที่ผมให้พวกเรามากหน่อย **เพราะว่าอันดับแรก ค่าของเงินลดลง ถ้าขืนไปให้ ๕๐ บาท เท่ากับ ๒๐ กว่าปีก่อนโน้น พวกเราก็แย่ แต่ว่าจนกระทั่งพรรษาสุดท้าย ก่อนหลวงพ่อท่านจะมรณภาพ ท่านก็ยังให้ ๕๐ บาทอยู่นะ
อีกประการหนึ่งก็คือว่า เราจะได้ไม่ต้องไปรบกวนญาติโยมเขา เราบวช เราไม่ได้ทำประโยชน์อะไรให้กับทางบ้านแล้ว อย่าไปรบกวนเขาด้วยการขอ หลวงพ่อท่านสอนพวกผมว่า “ถ้าหากว่าไม่จำเป็น อย่าไปขอ ถึงจำเป็นก็ไม่ควรขอ ให้ตั้งใจปฏิบัติตามคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไป ถ้าไม่มีใครเขาสงเคราะห์ เราก็ยอมอดตาย”
ดังนั้น...ที่ถวายเงินเดือนให้ก็เพราะเหตุนี้ คือ อันดับแรก เงินที่ญาติโยมเขาถวายมา เรากินคนเดียวใช้คนเดียวไม่ได้อยู่แล้ว แม้เขาจะระบุว่าเป็นส่วนตัวบ้าง เป็นสังฆทานบ้างก็เถอะ คำว่าส่วนตัว หลวงพ่อท่านบอกว่าอย่าให้มี ถ้ามีคำว่าส่วนตัวเมื่อไร เดี๋ยวจะคิดว่าตัวเองรวย แล้วจะไม่คิดอยู่ คิดแต่จะสึก
ข้อต่อไป ก็คือว่า ให้พวกเราระมัดระวัง เกี่ยวกับเสนาสนะ เครื่องใช้ไม้สอย น้ำไฟอะไรต่าง ๆ ยังมีบางท่านเปิดไฟห้องน้ำทิ้งอยู่ อันนั้นอาจจะเผลอ ติดนิสัยจากฆราวาส แต่ว่าให้พยายามตั้งสติหน่อย
เราอยู่ที่นี่ สมัยก่อนผมจ่ายค่าไฟให้เขาปีละ ๖,๐๐๐ บาท มาตอนหลังพอหัวหน้า*** ท่านรู้เข้าท่านก็สั่งไม่ให้รับ เลยไม่รู้ว่าจะไปจ่ายกับใคร แม้ว่าเราไม่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ก็ไม่ได้หมายความว่าให้เราฟุ่มเฟือยได้ ต้องช่วยกันประหยัด
หมายเหตุ :
* พระราชพรหมยาน(วีระ ถาวโร ป.ธ. ๔) วัดจันทาราม(ท่าซุง) ตำบลน้ำซึม อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี
** เงินเดือนพระ เณร แม่ชี ที่เกาะพระฤๅษี รูปละ ๑,๐๐๐ บาท
*** นายประเดิมชัย แสงคู่วงษ์ นักวิชาการ ว.๗ หัวหน้าศูนย์พัฒนาชุมชนต้นน้ำส่วนกลาง กรมอุทยาน สัตว์ป่าและพรรณพืช กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 04-12-2011 เมื่อ 17:20
|