[เถรี]

ถาม : ผู้ที่มีเงินมากเป็นถึงมหาเศรษฐี แต่ตระหนี่กับตัวเอง เป็นเพราะทำกรรมอะไรคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่ตระหนี่กับตัวเอง ต้องบอกว่าเป็นผู้ที่รอบคอบ จ่ายในสิ่งที่สมควรจ่าย ถ้าถามว่าทำกรรมอะไรไว้ ? ไม่ใช่กรรม..แต่เป็นสันดานของตนเอง เขาเรียกว่า มัจฉริยะ มีความตระหนี่ถี่เหนียวอยู่ในกมลสันดาน แบบเดียวกับพิฬารกเศรษฐี หรือไม่ก็มัจฉริยเศรษฐี ประเภทข้าวสามมื้อรวบกินเป็นมื้อเดียว ถึงเวลาจะทำขนมก็ต้องแอบไปทำกินอยู่คนเดียว อันนี้ไม่ได้ทำกรรมอะไรไว้ เป็นสันดานของเขาอย่างนั้นเอง

ถาม : ที่เขารวยมาได้เพราะอาจจะเคยทำบุญ ?
ตอบ : รวยมาได้เพราะเคยทำบุญใหญ่มาก่อน อย่างเช่น เศรษฐีที่ใช้ของดีไม่ได้ ใช้ผ้าใหม่ไม่ได้ นั่งรถหรือยานใหม่ไม่ได้ เพราะทำบุญโดยใช้ของเหลือของตัวเองแล้ว ที่เรียกว่าทาสทาน ต่อให้รวยแค่ไหนก็ใช้ของดีไม่ได้ ถึงเวลากินข้าวก็ต้องกินข้าวปลายเกวียน ก็คือปลายข้าวนั่นแหละ อาหารดี ๆ อย่างข้าวมธุปายาสกินไม่ได้ ต้องกินข้าวต้มกับน้ำผักดอง

พวกนี้ทำบุญผิดประเภท สละให้ด้วยของเหลือจากตนเองกินหรือใช้แล้ว ส่วนความขี้เหนียวนั้นเป็นนิสัยเฉพาะตัว ว่ากันไม่ได้