[เถรี]

ถาม : ....(พระถาม)....ถามเขาว่าทุกข์ไหม เขาบอกว่าไม่ทุกข์ ?
ตอบ : ถามเขาว่าลำบากไหม ? ปวดหัวไหม ? ปวดท้องไหม ? ไม่ต้องไปเอาคนอื่นหรอก แม่ของผมเอง ครูพรรณีถามว่าเกิดมาทุกข์ไหม ? แกบอกว่าไม่ทุกข์ ครูออกจากห้องสอนออกมาหัวเราะเลย บอกว่าท่านเล็กสอนแม่อย่างไร ? แม่บอกว่าไม่ทุกข์

ผมก็บอกว่าครูถามผิด ถ้าถามแม่ว่าเกิดมาลำบากไหม ? แกบรรยายได้ ๓ วัน ๓ คืน บางทีก็ขึ้นอยู่กับครู คือคนถามด้วย ถ้าเราถามผิดคำตอบก็ผิด

ถาม : ....(ไม่ชัด)....
ตอบ : ทุกข์อย่างน้อยก็เป็นสภาวทุกข์ เพียงแต่เขาไม่เข้าใจเอง ถามว่าโยมเกิดมาแก่ไหม ? แก่เป็นสภาวทุกข์ ปวดขี้ปวดเยี่ยวไหม ? เป็นปกิณกทุกข์ หิวไหม ? เป็นนิพัทธทุกข์

ถาม : บอกเขาว่าการเกิดเป็นทุกข์ เขาก็เฉย ?
ตอบ : ต้องเข้าใจด้วยว่าเกิดมาเจออะไรบ้าง ถ้าไปบอกว่าทุกข์คือการเกิด เขาก็ไม่รู้ว่าคืออะไร ก็ต้องอธิบายด้วย สมัยนี้บุคคลประเภทเนยยะมาก ต้องปากเปียกปากแฉะ จ้ำจี้จ้ำไชไปเรื่อย ๆ พวกอุคฆฏิตัญญูไปตั้งแต่สมัยพุทธกาลเสียจนเกือบหมดแล้ว