[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ทุกวันนี้ที่ภัยธรรมชาติคุกคามหนัก ต้องบอกว่าเป็นไปโดยสภาพปกติ เพราะว่าคนไปคุกคามธรรมชาติก่อน ปัจจุบันโลกเราแทบจะไม่มีลมหายใจเหลืออยู่แล้ว เพราะว่าผืนป่าที่เป็นตัวผลิตออกซิเจน โดนทำลายไปเกือบหมด อากาศจึงแปรปรวนมาก

แค่นั้นยังไม่พอ ผืนป่าที่เคยช่วยกันเปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซด์ก็ลดน้อยถอยลง จนเปลี่ยนไม่ทัน คาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นไปจับตัวเป็นเกราะอยู่ข้างบน สะท้อนความร้อนกลับลงมา กลายเป็นภาวะเรือนกระจก ที่เรียกว่า Greenhouse Effect ทำให้อากาศร้อนผิดปกติ

น้ำแข็งขั้วโลกละลาย แต่ว่าต่อให้น้ำแข็งทั่วโลกละลาย น้ำก็ยังไม่ท่วมโลกมาก แต่ที่น้ำจะท่วมโลกมาก เหมือนกับเรามีน้ำอยู่กะละมังหนึ่ง แล้วเราไปทำกะละมังนั้นล้ม น้ำสาดโครมไปรอบด้าน ไม่ว่าจะมดแดงแมลงน้อยก็เดือดร้อนกันหมด

โลกเราที่กำลังเสียสมดุลเพราะว่าศูนย์ถ่วงเสีย อย่างเช่นว่าสายน้ำไหลลงสู่มหาสมุทร โดนแดดเผากลายเป็นไอ ลอยขึ้นไปข้างบน จับตัวควบแน่นตกลงมาเป็นฝน แต่ตอนนี้ปัจจุบันมีการปิดกั้นเส้นทางไหลของน้ำ โดยเฉพาะบรรดาเขื่อนใหญ่ ๆ

เมื่อเขื่อนกักน้ำมาก ๆ ทำให้จุดศูนย์ถ่วงเสีย เหมือนอย่างกับล้อรถ ถ้าศูนย์ถ่วงเสียก็วิ่งตุปัดตุเป๋ คราวนี้ถ้ายังวิ่งได้ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าผิดจังหวะวิ่งไม่ได้ รถคันนั้นจะหยุด เราลองนึกถึงว่ารถที่วิ่ง ๆ ไปแล้วอยู่ ๆ หยุดลง เหมือนอย่างกับรถเบรกกะทันหัน คนในรถจะเกิดอะไรขึ้น ? สถานเบาก็หัวทิ่ม สถานหนักก็ทะลุกระจกปลิวไปไหนก็ไม่รู้ !!?

คราวนี้ถ้าหากว่าศูนย์ถ่วงโลกเสีย ถึงขนาดหยุดหมุนชั่วคราว เราลองนึกถึงแรงเฉื่อยที่เหวี่ยงอยู่ตลอดเวลา ทำให้น้ำในทะเลหรือมหาสมุทรรักษาสมดุลเอาไว้ได้ อยู่ ๆ ก็หยุดกึก แต่น้ำยังเหวี่ยงไปตามแรงเดิม ก็ตูมเดียวทะลักขึ้นไปครึ่งโลก คราวนี้รู้หรือยังว่าถ้าน้ำท่วมโลกเกิดจากอะไร ? ของบางอย่างฟุ้งซ่านมากก็ไม่ดี ฟังแล้วก็ลืมไปเถอะ"