เอ้า.. หลวงตา ..ย้อนมาเรื่องบู๊ ๆ นั้นก่อน
เมื่อลูก ๆ ถวายชีวิตทำหน้าที่ป้องกันชีวิตพ่อขณะนั้นทุกองค์ทุกคนมีความในใจ ๒ กระแสปะปนคลุกเคล้าอยู่ คือ ทุกคนเชื่อมั่นบุญบารมีของพ่อว่า ไม่มีคนบาปหยาบช้าคนใดที่จะมีกำลังฤทธิ์มาทำร้ายพ่อได้ แต่ก็คิดว่าจะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องพ่อต่อหน้าเราได้ แม้เพียงมายืนค้ำทำท่าอาการร้ายก็จะยอมตายเสียดีกว่า
สงสัยจะตายจริง ๆ
โธ่! เป็นพระนั่งขวางทางปืนคนบาป ถ้ามันมาจริง ๆ
พ่อก็ปล่อยให้ลูกทำงานของลูก ท่านทำงานท่านต่อไป
เอ..เรื่องชักสนุก เอาอย่างนี้ดีกว่า หลวงตาจะเขียนเล่า เรื่องในบ้านใหญ่ คือวัดท่าซุงที่หลวงตาได้รู้จัก ได้เกิด.. ได้อาศัย ได้จากมา..ตั้งบ้านน้อยข้างนอก ได้อาศัยเป็นที่ระลึกนึกถึงยามเหนื่อยยากอยู่ในบั้นปลายชีวิตนี้ โดยจะมีพระคุณหลวงพี่นันต์ (ท่านพระครูปลัดอนันต์ พทฺธญาโณ) และหลวงพี่โอ (ท่านพระครูสมุห์พิชิต ฐิตวีโร) พระอาจารย์คู่สวดทั้งสองของหลวงตาเป็นอนุสสติแกนนำของการเดินเรื่อง
เอาไหมลูก.. เอาไม่เอาก็จะเขียนล่ะ
|